Menu

Premium

Kindermoment: Zie je het?

Eerste zondag van de veertigdagentijd

Bij Genesis 2:15-3:9 en Matteüs 4: 1-11

Dit kindermoment is onderdeel van het project ‘Zie je het!?’ voor de Veertigdagentijd. In dit project draait het om zien, kijken en kijken met andere ogen. De lezing van vandaag gaat over de beproevingen van Jezus in de woestijn. Steeds opnieuw moet Jezus goed kijken wat het belangrijkste is, wat er werkelijk toe doet. Op grond daarvan maakt hij een keuze.

Uit de Bijbel
Aan het begin van de voorbereidingstijd naar Pasen lezen we over Jezus, die in de woestijn direct na zijn doop ‘lastiggevallen wordt’ door de duivel. Op weg naar Pasen bereiden we ons voor door met Jezus mee de diepte van het leven in te trekken. De evangelist beschrijft het als het begin van Jezus’ weg op aarde. Jezus wordt na zijn doop niet als een leider op het schild gehesen. Jezus wordt juist de diepte van het leven in gestuurd (vers 1). Honger, verleidingen en allerlei stemmen schreeuwen om zijn aandacht. Zo beginnen we deze veertigdagentijd dicht bij het leven zelf. ‘Een mens te zijn op aarde in deze wereldtijd, is komen uit het water en staan in de woestijn’ (Liedboek 538). De duivel, het kwaad, de brenger van dit alles, wordt door Matteüs geïntroduceerd als ‘de beproever’ (diabolos – hij die verdeeldheid (tweedracht) brengt). En dat is alles wat de stem hier doet. Tegenover Gods beloften klinkt een andere stem. Alsof de stem wil zeggen: ‘Jij hoeft toch niet als Gods geliefde mens (Matteüs 3:17), honger te leiden? Gebruik je macht en doe wat goed is in je eigen ogen.’ Jezus wordt zo door de beproever geconfronteerd met de weeffout van de mens uit Genesis 3. Kan de mens wel leven met de gedachte dat hij alles in eigen hand heeft? Eva wordt verleid om toch juist van die ene boom te eten, te midden van alle bomen waarvan ze wel mag eten. Het is de stem van het kwaad, die de nadruk legt op het ene dat niet mag, in plaats van alles wat wel gegeven wordt. Jezus blijft sterk in zijn schoenen staan en pareert het kwaad met vertrouwen op Gods woorden. Zo laat Matteüs in deze voorbeelden zien, dat Jezus doet, wat het volk Israël in de woestijn naliet. De citaten in deze passage komen dan ook allemaal uit het boek Deuteronomium. Eindelijk zien we hier een echte Israëliet, wil Matteüs zeggen. Hij doet waar God zijn volk om vroeg. Wil je mij liefhebben en alleen luisteren naar mijn stem? Het zijn ook die woorden die klinken bij de doop, belijdenis en doopvernieuwing in de paasnacht. Wil je op Gods woorden alleen vertrouwen?

In de kerk

De voorganger komt met een lijst of een schrijfblok naar voren.

Voorganger:
Het is al bijna lente, mensen. Waar kun je dat aan zien? (natuur, weer, jonge dieren)
Weet je wat ze vroeger deden in de lente, in het voorjaar? De grote schoonmaak! Misschien kan een ouder gemeentelid hier nog wat over vertellen.

In de kerk moet ook nodig opgeruimd worden, grote schoonmaak! Maar dat ga ik natuurlijk niet in m’n eentje doen, wat een klus! Ik heb een lijst gemaakt met wie er allemaal komen helpen. De afgelopen week heeft een groep mensen, de diakenen, de zolder opgeruimd. Ik ga eens even aan een diaken vragen hoe dat gegaan is.

Goedemorgen …(naam). Jij bent een diaken. Wat doen diakenen eigenlijk?

Diaken:
Wij proberen mensen te helpen in deze gemeente, in Nederland, maar ook ver weg in de wereld. Mensen die honger hebben bijvoorbeeld.

V: Dat is mooi werk! En nu hebben jullie de zolder opgeruimd.

D: Nou, we hebben flink geruimd hoor, maar we hebben ook deze koffer (tas) gevonden. We wisten niet zo goed wat we daar nou mee moesten.

V: Eens kijken wat er in zit. Een zakje met zand en deze plaat.

Laat de plaat aan de mensen in de kerk zien, eventueel met de beamer.

Wat een vreemde plaat! Ik kan bijna niet zien wat er op staat en dat ligt niet aan mijn ogen/bril. Er staan wel twee kinderen op, hier in het hoekje. Zie je dat ook?

D: Ja inderdaad. Wat zou dat betekenen?

V: Ik denk dat we het moeten meegeven naar de kinderdienst. Misschien kunnen zij ontdekken wat het zand en de plaat met elkaar te maken hebben.

Terug in de kerk

Een kind vertelt aan de voorganger dat het de woestijn is op de plaat. Daar is veel zand. Het kind geeft de voorganger de goede foto. De foto wordt telkens opgehangen of neergezet in de kerk.

In Bonnefooi (zie www.kinderdienst.nl) staat een projectbeschrijving en uitwerkingen van dit thema (verhalen, navertellingen, werkvormen) voor verschillende leeftijdsgroepen, voor in de kinderdienst.

Wellicht ook interessant

Nieuwe boeken