Mussen
Bij Matteüs 10,26-33
Mussen
‘Je hoeft niet bang te zijn,’ zegt hij, maar ik ben het wel.
Overal om mij heen zwermen bijdehante mussen.
Op het tafeltje op het terras, op het randje van mijn glas,
op de stoelen en ertussen.
‘Je hoeft niet bang te zijn,’ zegt hij, maar ik ben het wel.
Ze pikken en ze fladderen en hippen heen en weer.
Ik telde er net een stuk of tien, maar zo te zien
zijn het er nu al veel meer.
‘Je hoeft niet bang te zijn,’ zegt hij, maar ik ben het wel.
Ik zit allang niet meer lekker, wil weg, rust aan mijn kop.
‘Zie eens hoe mooi ze zijn,’ zegt hij, ‘zo schattig en zo klein.’
Maar die aandacht en verwondering breng ik niet meer op.
‘Je hoeft niet bang te zijn,’ zegt Hij, maar ik vrees van wel.
Ik moet eraan geloven,
dat God mensen ziet én mussen, en daar zit ik nu dus tussen,
de haren rijzen mij te berge…
