Menu

Basis

Niet normaal meer

Column

‘Het geluid bij dat concert was zo goed, niet normaal meer.’ Waarderende frases met deze strekking duiden aan dat we af en toe wel eens wat anders willen dan ‘normaal’. Maar het abnormaal van de coronacrisis is te veel van het goede en de gedachte dat dit abnormaal het ‘nieuwe normaal’ zou kunnen worden, is huiveringwekkend.

Het blijft vermoedelijk bij een gedachte, want de gevaccineerde samenleving zal als een soort geheugenmetaal eerst weer terugveren naar het ‘oude normaal’. Al zal het nog wel even duren voor we ophouden met ‘niet doen, niet doen!’ te roepen als we op tv mensen zien handenschudden.

De vraag is hoe lang we blij blijven met het teruggevonden normaal. Eerst is het nog je comfortabele kloffie dat je na een jaar ongemakkelijke one-size-fits-none kleding weer mag aantrekken. De vleespotten van Egypte waar we weer lekker van mogen smullen. Maar aangezien vrede, democratie, gerechtigheid en zelfs het Koninkrijk der Hemelen op den duur beginnen te vervelen, worden we op termijn toch onrustig. We zijn er door corona weer eens aan herinnerd dat er ook nog iets anders is dan normaal.

‘Restauraties’ na een oorlog ontaarden tenslotte ook vaak in een nieuw normaal.

Juist in de paastijd krijgen we visioenen van een heel ander normaal, of eigenlijk juist niet normaal meer: een wereld waarin (bijvoorbeeld) de laatsten de eersten zullen zijn en het lam naast de leeuw slaapt (waarbij Woody Allen opmerkt dat het lam dan wel geen oog dicht zal doen). Zeer nastrevenswaardig allemaal, we zouden willen dat het er een keertje van kwam. Maar anders dan bij een zoveelste nieuw normaal, geldt voor de paasgedachte dat hij altijd een stip aan de spreekwoordelijke horizon blijft. We hebben hem wel nodig, maar de verwerkelijking komt niet dichterbij. Het is maar goed dat zij die geloven niet haasten…

Vooralsnog moeten we het dus doen met over een halfjaartje eerst ons oude normaal en als dat gaat jeuken en kriebelen met een of ander nieuw normaal dat ervoor in de plaats komt, met meer flexplekken voor kantoorpersoneel en nog meer mokkende antivaxers. Of er nou een oud of een nieuw normaal is, het verlangen naar iets dat niet meer normaal is blijft. En dan is het een hele troost dat Pasen nooit normaal zal zijn.

Wellicht ook interessant

Nieuwe boeken