Niet vergaderen, wel op bezoek…?

Ouderlingenblad de geschiedenis door

Ja of nee? Ja of ‘Nee, ouderling wil ik niet worden. Ik houd niet van vergaderen, “beleid” vind ik een moeilijk begrip. Goed contact tussen mensen vind ik belangrijk, maar ouderling, nee.’ Het gaf me een opgelucht gevoel. Ik had bedankt en er geen spijt van…

Herkent u bovenstaande reactie als u mensen vraagt om ouderling te worden? Nog steeds blijkt vergaderen niet de meest aantrekkelijke bezigheid in het kerkenwerk. Pastoraat en omzien naar elkaar daarentegen hebben ook in deze tijd een hoge prioriteit. In die zin is er in de afgelopen 25 jaar niet veel veranderd.

Het fragment bovenaan dit stukje is een citaat uit het allereerste ‘Cursiefje Bezoekwerk’ in Ouderlingenblad. De rubriek verscheen als ‘nieuwigheidje’ (introductie in het redactioneel) in het septembernummer 1997 van Ouderlingenblad.

Dr. G.L. (Bert) Goedhart startte toen een column met korte herkenbare verhalen uit de praktijk van het bezoekwerk. Zijn eerste cursiefje ging over iemand die gevraagd werd om ouderling te worden. Sinds die tijd zijn er vele cursiefjes bezoekwerk verschenen, in totaal ruim tachtig! De eerste twaalf zijn door Bert Goedhart geschreven. Na zijn overlijden in augustus 1999 mocht ik de column vanaf mei 2000 voortzetten.

Dat de rubriek in een behoefte voorzag was inmiddels wel gebleken. De cursiefjes bezoekwerk werden en worden vaak gebruikt om in bezoekersgroepen te bespreken. Ze nodigen uit om samen te praten over vragen als ‘Herken jij dit verhaal in je eigen bezoekwerk? Wat zou jij in zo’n situatie doen?’

Misschien bent u benieuwd hoe het eerste cursiefje verder gaat. Bert Goedhart beschrijft hoe het kerkenraadslid na een maand nog eens terugkomt. De ouderlinge vertelt dat de kerkenraad beleid en pastoraat meer heeft losgemaakt. Speciaal voor het bezoekwerk zoeken ze nu pastorale medewerkers of bezoek(st)ers. En u raadt het al: opnieuw een vraag! Wil de ander misschien bezoekmedewerker worden? De betreffende persoon aarzelt: ‘Nou ja, ik heb ooit huisbezoeking – ik weet geen beter woord – gehad van zo’n ouderling van vroeger… dat was een ramp.’ Gelukkig zijn ze het er snel over eens dat het zo niet moet.

Het cursiefje besluit: ‘Toen heb ik “ja” gezegd.’ Tegenwoordig is het moeilijk om nieuwe bezoekmedewerkers te vinden. Gelukkig zijn er ook andere vormen ontstaan om naar elkaar om te zien. Door kringen, koffieochtenden en eetgroepen bijvoorbeeld is het onderlinge pastoraat sterker geworden. Ook bij dit eenvoudige meeleven met elkaar kunnen de ‘cursiefjes bezoekwerk’ veel herkenning bieden.