Menu

Basis

Ongeschoeide karmelieten

Midden in het prachtige Gent ligt het klooster van de ongeschoeide karmelieten. De façade aan het pleintje doet niet vermoeden dat zich daarachter een oase van rust bevindt. In de kloostergang ontmoeten we pater Paul de Bois. Vragen zijn er voldoende. Bijvoorbeeld: wat hebben schoenen met een kloosterorde te maken?

Pater Paul, hoofd van de kloosterprovincie, groeit op in een doorsnee katholiek gezin. Het is de enthousiaste godsdienstleraar op de middelbare school die hem geloofsinspiratie geeft. Op zijn 18e denkt pater Paul al na over het priesterschap en het kloosterleven. Hij besluit eerst te studeren. Als hij zijn studie geschiedenis heeft afgerond, besluit hij dat hij het klooster in wil, tot verrassing van zijn ouders. In 1981 treedt hij in.

In het Karmelietenklooster begint Paul met de proeftijd, het noviciaat. Als novice (nieuweling) is dat geregeld ook een tijd van twijfel. Is dit wel het leven dat je wilt en je gelukkig maakt? Samen met vijf mede-novicen en -twijfelaars voltooit hij de proeftijd.

De keuze voor de karmelieten lag voor de hand: in zijn jeugd en studietijd leerde Paul de orde van dichtbij kennen. Wat hem aantrekt bij de karmelieten is de combinatie van contemplatief leven én het apostolaat, het lerend aanwezig zijn in de wereld.

Zijn intrede wordt gevierd met de plechtige professie (geloften). Een jaar later wordt hij ook tot priester gewijd. Pater Paul herinnert zich de woorden van zijn grootmoeder nog goed: ‘Met de plechtige professie hebben ze u afgenomen, met de priesterwijding heeft de bisschop u teruggegeven.’ Intreden in een klooster betekent een afscheid van het gewone leven en beperking van de familiecontacten. Het priesterschap zet je weer midden in de wereld om daar in Christus’ naam aanwezig te zijn.

Alleen sandalen

Maar wat zijn nou karmelieten? En waarom ongeschoeid?

De Orde van de Karmelieten is ontstaan in het begin van de 13e eeuw uit een groepje achtergebleven kruisvaarders die elkaar vonden bij de berg Karmel in Israël, bij de bron van de profeet Elia. Een fundamenteel ideaal is de collectieve armoede. Maar gaandeweg willen idealen nog weleens vervagen. De mystica Theresia van Ávila (1515-1582) wilde de oude waarden van de orde herstellen. Als symbool tegen de vrijere leer droegen kloosterlingen die haar volgden geen kousen en schoenen maar sandalen. Zo was de ‘ongeschoeide’ kloostertak geboren.

Door allerlei ontwikkelingen is het verschil tussen de geschoeide en ongeschoeide karmelieten later veel kleiner geworden.

Evenals zijn godsdienstleraar is pater Paul een inspiratie. En je merkt dat het kloosterleven hem een gelukkiger mens heeft gemaakt.

Harold Schorren is predikant van de wijkgemeente Laurenspastoraat, city pastor van Rotterdam, en redactielid van Open Deur.

Meer informatie over de orde van de Karmelieten en het Karmelietenklooster in Gent: www.karmelgent.be

Wellicht ook interessant

Nieuwe boeken