Opruimen!

Wie zelf een min of meer aangeharkt bestaan leidt, kan zich veroorloven mild te zijn over rommel. Het woord ‘rommelig’ alleen al heeft beslist een positieve bijklank. ‘Gezellig, die verhuisdozen in jullie kamer, kun je gebruiken als bijzettafeltje’, ‘Zo’n keurig kaarsrecht afgebakend gazonnetje, daar kan ik toch zo de kriebels van krijgen!’, ‘Echt een aangenaam chaotische man!’, ‘Ik voelde me meteen helemaal op mijn gemak tussen die stapels boeken overal.’ En dan wordt ook Albert Einstein weer eens gememoreerd, die zou hebben beweerd dat een opgeruimd bureau gelijk staat aan een lege geest. Let wel, de rommel wordt vergoelijkt, niet nagestreefd en wie zich herkent in dit register heeft vermoedelijk zijn eigen bureau wél opgeruimd.

Ik heb een hekel aan rommel. Misschien goed om eerst even te definiëren wat ik als rommel beschouw: alles wat nog opgeruimd moet worden. Dat kan overigens zowel materieel als geestelijk zijn: ook het verdriet dat je iemand aandoet in een ruzie bijvoorbeeld, is rommel die je, met welgemeende excuses, uit de wereld moet helpen.

Ik laat hier buiten beschouwing wat niet in de weg ligt: dorre bladeren in een perk, de la die als verzamelplaats dient voor prutsjes en de ongeordende provisiekast. Als je geen energie steekt in ordening, vervalt het vanzelf tot wanorde. Maar omdat we ook andere dingen te doen hebben, laten we de door elkaar geraakte messen, vorken en lepels in de bestekla voor wat ze zijn.

Een beetje chaos moeten we dus dulden, maar we moeten nooit ophouden met opruimen. Onze beschaving is een permanente strijd tegen de chaos, zoals trouwens uit Genesis 1 wel blijkt. En dat gaat niet alleen om ordenen, maar vooral om wegdoen. Niet alleen de lege dozen na het aangenaam verpozen, maar ook troep uit het verleden. Oude meuk. Dingen die in de weg staan. Heel soms zijn het spullen die je kunt herstellen, maar meestal kun je ze beter meedogenloos weggooien.

Er is een opruimgoeroe, Marie Kondo, die vindt dat je bij dat weggooien ‘dank je wel’ moet zeggen tegen die troep, omdat die ooit betere tijden heeft gekend. Niet doen! En ook geen tweede kans geven op een rommelmarkt. Weggooien lucht enorm op. Het maakt je hoofd aangenaam leeg, wat Einstein daar ook van moge vinden.