Menu

Basis

Pinksterenvieren

Nadat enkele jaren geleden het themanummer ‘Kerst vieren’ het licht zag en vorig jaar ‘Pasen vieren’ uitkwam, is er nu volop aandacht voor Pinksteren.

Drs. R.S.E. Vissinga is als predikant verbonden aan de Protestantse Gemeente Enschede. Hij is lid van de redactie van Ouderlingenblad

De drie kerkelijke ‘hoogfeesten’ van Kerst, Pasen en Pinksteren zijn in de beleving van de kerk zo belangrijk, dat er een tweede feestdag aan is toegevoegd. Het was overigens voor mij een vreemde gewaarwording toen ik ooit op een tweede Pinksterdag in Amerika aankwam en daar van een feestdag niets te merken was. Het was een gewone werkdag. Of dat te maken heeft met een zekere verlegenheid met juist dít feest is mij niet duidelijk. Wel weet ik dat die verlegenheid breed en diep is, ook hier in ons eigen land en zeker ook onder leden van de kerk. Tegen die achtergrond verbaast het ook niet dat bij tijd en wijle door kerkelijke gezagsdragers wordt gesuggereerd om de tweede pinksterdag ‘in te leveren’ voor bijvoorbeeld een islamitische feestdag. Wat viert de kerk met Pinksteren? Dit themanummer zal daarover niet het laatste woord spreken, maar aan de bezinning op die vraag wel een bijdrage leveren. Het nummer is op een soortgelijke wijze opgezet als die over Kerst en Pasen. Het zijn redactieleden die elk vanuit hun eigen betrokkenheid bij dit feest de lezers laten delen in wat hen nu juist zo bijzonder raakt en aanspreekt.

Pinksteren vieren doet denken aan een veldboeket

Het zal niet verbazen dat het verhaal dat hoort bij dit feest van alle bijdragen het uitgangspunt is. Lucas vertelt in zijn tweede boek waarin het gaat over de Handelingen van de apostelen in het tweede hoofdstuk wat er gebeurde, toen de leerlingen van Jezus, naar de opdracht die hij hen gegeven had, in Jeruzalem bijeen waren, vijftig dagen na Pasen. Hoe daar en toen de Heilige Geest uit de hemel neerdaalde op de leerlingen en op allen die daar bijeen waren. Jezus is niet meer bij de leerlingen zoals hij in hun midden was. Zoals ze hem hebben horen spreken en wonderen zien verrichten. Hij is in de hemel, bij God. En zit daar, zoals de kerk het later formuleerde in haar Apostolische Geloofsbelijdenis, aan de rechterhand van God, de Almachtige Vader.

Maar nu stort God zijn Geest uit over al wat leeft. Pinksteren is het feest waarop de kerk de uitstorting van de Heilige Geest viert. Wat valt daarvan te zien? Met Kerst zien we een kind dat in een voerbak is gelegd. En met Pasen zien we een open graf. Maar met Pinksteren? Nee, niet niets, integendeel. We zien en horen enthousiaste en geïnspireerde mensen. In die beide woorden schuilt het geheim van Pinksteren. De Geest van God bezielt en beademt mensen en al wat leeft.

Het eerste artikel van dit themanummer is van prof. dr. K.A. Schippers (1925-1997). Vele jaren heeft hij deel uitgemaakt van de redactie van het Ouderlingenblad, eerst als lid en later als voorzitter.

In 1996 gaf het radioprogramma ‘Woord op zondag’ aandacht aan acht sleutelwoorden waarin iets aangegeven wordt van wat de Bijbel bedoelt met leven. Kor Schippers sprak deze teksten uit voor de NCRVradio. Ze werden gebundeld in een boekje met de titel ‘Op zoek naar het leven’. De ‘preek’ over Pinksteren is te mooi om hier niet op te nemen.

Daarnaast leveren zoals gezegd redactieleden hun bijdrage. Pinksteren vieren doet mij denken aan een veldboeket. Het is een bonte verzameling van telkens terugkerende bloemen, maar ook van die verrassende, telkens nieuwe. En de schakering is ook telkens anders. Een genoegen om naar te kijken en om van onder de indruk te komen.

Zoals veel nummers van het Ouderlingenblad laat ook dit zich goed gebruiken voor persoonlijke bezinning en verdieping. Maar juist omdat Pinksteren ook bij kerkgangers niet zelden verlegenheid oproept, kan het ook zijn dienst bewijzen bij een groepsgesprek, waarin deelnemers elkaar uitnodigen hun eigen gedachten met de anderen te delen.

Nieuwe boeken