Menu

Basis

Rust en ruimte

Soms wordt alles je te veel. Je energie is op, je hoofd overvol, je loopt jezelf voorbij. Waar vind je rust en ruimte om weer op te laden?

Mw. drs. E. Hoebe-de Waard is als gemeentepredikant verbonden aan de Protestantse Gemeente Wageningen. Zij is lid van de redactie van Ouderlingenblad

‘Hart onrustig, vol van zorgen, vleugellam geslagen ziel, hoop op God en wees geborgen. Hij verheft wie nederviel.’ (Psalm 42: 3)

Rust en ruimte, soms kun je er intens naar verlangen. Na een drukke dag op het werk, of in je gezin. Na een tijd van zorgen. Op momenten dat je hoofd niet stil lijkt te kunnen staan en gedachten en angsten maar rond blijven zingen… Dan ga je gebukt onder de onrust, in je hoofd, in je hart, in je lijf… Je loopt jezelf voorbij, er is geen tijd, geen ruimte om op te ademen, jezelf terug te vinden, volop en voluit te genieten.

Wat doe je als je overloopt, als de onrust je in de greep heeft, de zorgen je boven het hoofd stijgen en je je lamgeslagen voelt? ‘Hoop op God en wees geborgen’ zingt Psalm 42. Stel je vertrouwen op God, bij hem vind je rust, kun je bescherming en ruimte vinden. Bij hem kun je op adem komen om weer op te staan.

Hoop op God. De God die, zo lezen we in het verhaal van de schepping, ook zijn rust zoekt nadat het werk gedaan is. ‘Op de zevende dag had God zijn werk voltooid, op die dag rustte hij van het werk dat hij gedaan had. God zegende de zevende dag en verklaarde die heilig, want op die dag rustte hij van heel zijn scheppingswerk.’ (Genesis 2: 2 en 3) Het woord rust, na al het werk dat goed was, wordt hier, aan het begin van de Bijbel, verbonden met het woord heilig. Rust is heilig, is van een andere orde dan het wereldse, alledaagse. De oude Grieken zeiden dat alleen dat wat heilig is, in staat is om te helen. Rust is heilzaam, het heelt, geneest. De Bijbel, het verhaal van de schepping, zet in met een God die duidelijk maakt hoe belangrijk rust is, hoe goed en heilzaam het is om op adem te komen. Zonder rust, zonder tijd en ruimte voor ‘het heilige’, is het leven niet goed.

Ook in de evangeliën zien we hoe Jezus zich dikwijls terugtrekt, de stilte zoekt, tijd en ruimte neemt om te bidden. Zo lezen we in Lucas 6:12: ‘Op een van die dagen trok Jezus zich terug op de berg om te bidden. De hele nacht bleef hij tot God bidden.’ Jezus neemt bewust afstand van de drukte, van de mensen die een beroep op hem doen. Hij maakt tijd vrij om stil te worden, om in de stilte God te ontmoeten.

God kun je vinden in de stilte. Hij is niet in de storm, niet in bliksem of aardbeving, maar in het ruisen van een zachte bries… als het stil wordt, als het klein en kwetsbaar wordt, dan kun je God verstaan. (1 Koningen 19: 11 en 12)

Rust en ruimte ervaren, het heeft alles te maken met stilte zoeken, met je – voor even – bevrijd voelen van dat wat je beklemt, bezighoudt, in je dagelijkse leven, in je hoofd, in je hart. Die rust en ruimte vindt de een in gebed, de ander in de natuur, een volgende in de kerk, weer een ander in muziek. Waar ervaar jij ‘het heilige’, de ruimte om op te ademen?

Wellicht ook interessant

Nieuwe boeken