Tel je zegeningen
Of een moment dat er rust over je komt, vertrouwen dat het goed komt. Of je weet je gezegend met iets wat bijzondere waarde voor je heeft.
Schrift
Ik voel me gezegend en heb een mooi schrift waarin ik al mijn zegeningen schrijf.
Zoals deze:
Ik heb ontzettend gelachen om een opmerking van een kleinkind
De geur van lavendel geroken
Een kaart met een roodborstje ontvangen van een vriendin
Een eekhoorntje gezien in de berm
Tarwevelden vol klaprozen en margrieten en korenbloemen
Een lekker schoon bed om in te slapen vannacht
Een boekomslag gemaakt van vilt
Mijn buurvrouw naar het ziekenhuis gereden voor een controle
Een specht gehoord in het bos
Een fietstocht gemaakt door de polder
Langs de weg bij een stalletje kersen gekocht
Meegelopen met een stiltewandeling
Een vriendin die naar me luisterde toen ik een probleem had
Bij de bakker een gebakje gekocht
En zo staat mijn hele schriftje vol, echt te veel om op te noemen. Ik voel me gezegend!
Als een wedergeboorte
Enkele jaren geleden kwam ik geheel onverwacht in het ziekenhuis terecht. Bij een routineonderzoek was een levensbedreigend probleem in mijn aorta ontdekt. Omdat de vele artsen die zich met ‘mijn geval’ bezighielden, niet wisten hoe zij mijn euvel moesten verhelpen, was vooral de eerste week van de opname bijzonder spannend. Allerlei scenario’s passeerden de revue, waaronder een ingrijpende operatie waarbij de borstkas zou worden geopend.
Uiteindelijk liep alles met een sisser af omdat er werd besloten tot een experimentele behandeling met een stent, een buisje dat via de lies kon worden ingebracht.
De dag waarop ik mij gezegend voelde, was de dag waarop ik na die ingreep naar de uitgang van het ziekenhuis liep, helemaal zelfstandig, op mijn eigen benen. In mijn handen droeg ik een bos bloemen en naast mij liep mijn lieve zus.
Ik zal dit moment nooit meer vergeten. De tocht naar de uitgang voerde door een drukke gang met winkeltjes en een crèche. Voor mij was deze lange gang als een geboortekanaal. Vanuit benauwenis en angst keerde ik terug naar het licht, het leven, en de frisse lucht. Het voelde als een wedergeboorte.
Ik zag de portier achter zijn balie staan. Hij keek niet naar mij; niemand keek, alleen mijn naaste wist wat voor buitengewoon moment dit was. Toen ging ik de draaideur door. Dag ziekenhuis! Lief leven, ik ben er weer.
HOLKJE VAN DER VEER
In jou vind ik vreugde
Bijzonder gezegend voel ik mij met een klein driedelig reisikoontje, dat ik via Marktplaats kon kopen.
Links is afgebeeld hoe Maria inslaapt te midden van de apostelen. Middenin de verrijzenis van Jezus, zijn afdalen naar de hel. De rechter afbeelding ontroert mij het meest: de doop van Jezus in de Jordaan door Johannes de Doper.
Boven in de wolken is God de Vader te zien. Zijn rechterhand zegent zijn Zoon, die in het water van de Jordaan staat. Onder zijn handen vliegt een duif als symbool van de heilige Geest. De zegenende hand van Johannes rust op het hoofd van de dopeling.
En wat doet Jezus? Ten eerste ondergaat hij naakt, kwetsbaar en met gebogen hoofd alle zegen die van boven komt. Hij wordt opnieuw uit water geboren en vindt de kracht een nieuwe start te maken: een nieuw leven te beginnen, met de zegen van de Eeuwige en van zijn medemens Johannes.
Vervolgens zegent Jezus via het water onze kwetsbare blauwe planeet: hij zegent jou en mij. Hoe mooi is het dat vervolgens uit de hemel klinkt: ‘Jij bent mijn geliefde Zoon, in jou vind ik vreugde’. Wat zou ik mij gezegend voelen, als ik die woorden eens mocht horen.
HANS
Wees maar gerust
Vijfenveertig jaar geleden was ik in Lourdes, met een bezwaard gemoed. Mijn jongste broer, 25 jaar oud, had na vier jaar werken ontslag gekregen en zat in een diepe dip. Hij ondernam niets meer, solliciteerde nauwelijks en zat maar te zitten.
Ik hoopte en bad dat het goed zou komen. Op een gegeven moment voelde ik me heel rustig worden. Een gevoel van: wees maar gerust, het komt goed.
En het is goed gekomen. Mijn broer vond weer een baan en heeft nog tot zijn 63e gewerkt.
Achteraf gezien is dat moment in Lourdes het moment geweest waarop ik mij gezegend voelde.
RIA
