Voorproefje van eschatologische vervulling

Het thema van de 11e Algemene Vergadering van de Wereldraad van Kerken: ‘De liefde van Christus beweegt de wereld tot verzoening en eenheid’, bepaalt ons bij de kenotische, zichzelf ontledigende, liefde en de heerlijkheid van de Drie-enige God. In Christus zijn door de Menswording, het Lijden, de Verrijzenis en de Hemelvaart de mensen en de hele schepping verlost ‘uit de slavernij van de vergankelijkheid’ (Romeinen 8:21).

In het mysterie van de verlossing wordt een nieuw tijdperk ingeluid, dat zich in de richting van de eschatologische voltooiing van de heerschappij van God beweegt. In het mysterie van de verlossing krijgt ook de zending van God haar definitieve betekenis.

Sinds Pinksteren nemen alle gedoopten deel aan deze zending en worden zij omgevormd naar het beeld van Christus ‘van heerlijkheid tot heerlijkheid’ (2 Korintiërs 3:18). De orthodoxe eredienst, en de heilige liturgie in het bijzonder, is gericht op de onderwerping van alle dingen aan Christus en op de eeuwige heerlijkheid van God (1 Korintiërs 15:28). Het liturgische leven biedt een voorproefje van deze eschatologische vervulling.

Volgens aartsbisschop Anastasios Yannoulatos is ‘zending de deelname van de gelovigen aan het proces van deze vervulling’. In die zin is de verkondiging van het evangelie een basisvoorwaarde en is het doel ervan ‘niet alleen het bijeenkomen van de gemeenschap om de verwachte Heer in heerlijkheid af te wachten’. Het gaat verder dan ‘een doxologische (lofprijzende) beweging’ omdat het een uitnodiging wordt ‘tot deelname aan het leven van de verheerlijkte Heer’ en een gemeenschap ‘in de heerlijkheid die geopenbaard zal worden’.

Door plaatselijke eucharistische gemeenschappen op te richten en de mysteriën onder de plaatselijke bisschop te vieren, neemt de Orthodoxe Kerk deel aan de lofprijzing van de verrezen Heer en aan het leven van de ene heilige, katholieke en apostolische Kerk, waarvan Christus het Hoofd is. Leven in Christus wijst op verbondenheid met Hem (Johannes 15:4; Galaten 2:20), wat de leden van Christus’ lichaam hun ervaring van Gods heerlijkheid laat delen over de grenzen van hun plaatselijke kerkelijke, culturele, etnische (en andere) gemeenschappen heen, met eerbied voor de heiligheid van de hele geschapen wereld op haar weg naar het goddelijke.

Vertaald uit het Engels: Peter-Ben Smit