Waar je schat is…

Lucas 12:34 (bij lezing Lucas 12:32-40)

‘Wat is het mooiste wat jij ooit hebt gekregen?’ vraagt Sofie aan oma. Ze kijkt eens rond in het chique huis van oma. Hier staan best veel bijzondere spullen bij elkaar. Oma moet even zoeken en haalt dan een ketting uit haar linnenkast. Zo mooi vind ik die niet, denkt Sofie. ‘Deze ketting kreeg ik van mijn vader,’ zei oma.

‘Toen ik klaar was met school, zei hij dat hij trots op me was. Mijn vader gaf nooit complimenten. Dat hij dat toen wél deed, maakte diepe indruk op me. Daar kon geen ander cadeau ooit nog tegenop.’

Sofie denkt er nog even over na. Ze moet denken aan de munt van twee euro die ze van tante Janna heeft gekregen. Hij ligt in haar bureaula. Ze zou er van alles mee kunnen doen. Maar ze wil er niets mee doen, ze wil er niets voor kopen. Want nu doet hij haar altijd denken aan hoe lief tante Janna is.

Sofie weet opeens zeker dat ze zó ook iets aan mama wil geven. Iets. Het maakt eigenlijk niet uit wat. Maar iets waardoor mama altijd en altijd en altijd zal weten hoe lief Sofie haar eigenlijk vindt.

Wat zou jij aan papa of mama willen geven zodat ze altijd en altijd weten hoe lief je hen vindt?

(thematiek sluit ook aan bij Matteüs 6:24-34)