Menu

Basis

Waarom zijn deze bloemen anders dan andere bloemen?

Van Harry Mulisch gaat het verhaal dat zijn moeder water opzette voor thee. Als het water kookt, roept zijn vader dat hij toch meer zin heeft in koffie. Zijn moeder giet het kokende water in de gootsteen en zet nieuw water op.

Blijkbaar heeft het kraanwater betekenis gekregen, een identiteit, door het met het doel te verbinden. Het idee transformeert water tot theewater, en nee, dat kan natuurlijk niet voor koffie gebruikt worden. Daar heb je koffiewater voor nodig. Ik moest onlangs aan dit verhaal denken. In de kerk waar ik werk worden de vieringen op maandag opgenomen en op zondag uitgezonden. Hoe moet dat met de bloemen? Normaliter worden die op zondag na de viering bij iemand gebracht. Maar nu zijn ze vers op maandag en oud op zondag. ‘Als we ze bezorgen op maandag na de opname zijn het niet de bloemen van de zondagse viering.’ Dat worden ze blijkbaar pas door de uitzending.

‘Laten we dezelfde soort bloemen vers kopen op zaterdag en na de viering bezorgen.’ ‘Nee, want dat zijn niet de bloemen uit de kerk. Die hebben de dienst niet meegemaakt.’ En zijn dus ook niet getransformeerd tot zondagse, ‘heilige’ bloemen. Het Salomonsoordeel werd gevonden in het toch kopen van dezelfde soort bloemen op zaterdag, dus vers, maar dan wel op de bloemenmarkt naast onze kerk. ‘Ze komen dus niet uit de kerk, maar zijn er wel in de buurt geweest.’

Waarmee maar gezegd is dat sacramentaliteit niet altijd ontstaat door zegenende handen, rinkelende belletjes of verheven ideeën. Soms is de aanwezigheid van bakstenen voldoende.

Wellicht ook interessant

Nieuwe boeken