Zo simpel kan het zijn!

Verhaal

Wat is er toch met die klas van meester Theo aan de hand? vraagt meester Rob, de directeur van de school, zich aan het eind van het schooljaar af. Het gaat daar tegenwoordig allemaal wel erg soepeltjes. Het lijkt wel alsof die kinderen veel aardiger voor elkaar zijn dan een tijd geleden. Er klinkt vaak gelach in de klas. En sommige kinderen vertellen me dat ze veel hogere cijfers halen dan voor hun eerste rapport.

Meester Theo maakt er geen geheim van. ‘Het is eigenlijk heel simpel,’ vertelt hij in de kamer van de meesters en juffen, terwijl hij een kopje koffie voor meester Rob inschenkt. ‘Ik laat de kinderen zelfstandig werken. Ik stimuleer ze met wat leuke spelletjes tussendoor. En ik luister naar de kinderen van wie ik weet dat ze er echt een gezellige klas van willen maken waar niet gepest wordt. Aardige kinderen die niet de baas spelen en die anderen goed aanvoelen, die moet je een beetje een centrale rol in je groep geven. Bij mij is Joshua zo’n kind.

Eerst was hij erg verlegen, maar nu hij merkt dat er naar hem geluisterd wordt, wordt hij steeds enthousiaster.’

Meester Rob ziet er nog niet zo veel in. Dat klinkt wel erg simpel, denkt hij. Maar voortaan let hij wel een beetje extra op die Joshua. Zou het kunnen? vraagt hij zich af, dat je als meester ook gebruik maakt van het enthousiasme van bepaalde kinderen?

Vraag

Wat denk jij? Hoe is dat bij jou in de groep? En merk je iets van God in de groep van meester Theo?