Nederland bungelt onderaan de lijst van gastvrije landen – terwijl we ons helemaal niet als ongastvrij zien. Welke opdracht met betrekking tot gastvrij zijn, zien we in de Bijbel terug? En pakken we die opdracht als christenen al aardig op, of hebben we nog een weg te gaan?
“Onder je voeten liggen tienduizenden lijken.” Ik kijk naar beneden en om mij heen. Er zitten mensen op het terras en ik sta op een geplaveid plein. Behalve de kerk achter mij is er geen enkel teken te zien van het feit dat op deze plek zoveel mensen begraven liggen. Als stadsgids en collega Gerard zich niet had verdiept in de geschiedenis van Hattem, had ik het niet geweten.
Hemelse reisbegeleiding helpt mij te ontdekken, dat er in de Bijbel veelvuldig over engelen wordt gesproken, zo laat van Houwelingen zien.
Maandag is de dag van de Theologenblog; een actuele blog uit de pen van een richtinggevend theoloog. Deze week is dat Almatine Leene, die de Bijbelse opdracht tot gastvrijheid bespreekt. Wordt deze goed opgepakt?Almatine Leene (foto: W.J. de Bruin)”Juist bij christenen lijkt gastvrijheid vaak beperkt tot de eigen groep.” “Nederland is een ongastvrij land.” Ik denk […]
Een land als Zuid-Afrika komt op mij heel wat patriarchaler over dan ik in de Nederlandse context gewend ben. Maar of dat ook werkelijk zo is?
