We zijn een deel van de kosmos. Als zodanig kan ‘de kosmos’ nooit aan ons als een ding verschijnen. Wel zijn wij in staat om over onszelf en over de kosmos na te denken. Vanuit natuurwetenschappelijk en filosofisch opzicht is er geen enkele reden om de mens centraal te stellen. Maar in de mens is de kosmos wel tot zelfbewustzijn gekomen. Dat schept verantwoordelijkheid.
De 1 Voor deze bijdrage heb ik gebruik gemaakt van mijn artikel ‘Is God te vinden in de natuur? En zo ja, welke God?’, gepubliceerd in Speling: Tijdschrift voor bezinning, 2012:2, 45-49. organisatoren van het symposium Lezing voor het Groninger Theologisch Werkgezelschap in het kader van een symposium over posttheïsme, 26 januari 2015. Deze lezing […]
Reflecties over de theologische ambiguïteit van natuurwetenschappelijke theorieën 1. Inleiding De evolutietheorie is sinds de lancering van ideeën theologisch omstreden geweest. Dit lijkt veel minder het geval bij de kosmologische oerknaltheorie. Anders dan bij de biologische evolutietheorie lijkt de oerknaltheorie bij gelovigen betrekkelijk weinig weerstand op te roepen. Toch is dat aan de hoeveelheid literatuur […]
