7 weetjes over de ziel
De ziel mag weer. In de kerk wordt het gezongen in de psalmen en vaak klinkt de vraag: “Hoe gaat het eigenlijk met je ziel?” Maar wat bedoelen we eigenlijk als we het over de ziel hebben? Martine Oldhoff schreef er een boekje over: Kijk op de ziel. Wij selecteerden 7 interessante weetjes over de ziel.
1. Het verschilt per Bijbelvertaling hoe vaak het woord “ziel” erin voorkomt.
Het eerste van de zeven weetjes over de ziel gaat over vertalingen. In de Herziene Statenvertaling komt het woord “ziel” in 381 verzen voor, één of meerdere keren. In de Nieuwe Bijbelvertaling komt het woord “ziel in 93 verzen voor en in de Bijbel in gewone taal slechts 19. Wat een verschil!
2. De woorden voor ziel in het Hebreeuws en het Grieks hebben in verschillende contexten een verschillende betekenis.
Het hangt af van het doel van de vertaling met welk woord het woord ziel vertaald wordt. Is het een brontaalgerichte vertaling, erop gericht om de Bijbel zo weer te geven zoals hij geschreven is, of een doeltaalgerichte, erop gericht om de Bijbel zo dicht mogelijk bij de lezer te brengen?
3. Rond de eerste twee eeuwen voor Christus gingen joden steeds meer in een onsterfelijke ziel geloven.
Dit kwam doordat ze in aanraking kwamen met de Griekse ideeën over de ziel. Hierdoor werd ook de opstanding van het lichaam mogelijk. In het Oude Testament is te zien dat mensen hier ook in gingen geloven, zoals in Daniel 12:2.
4. De Sadduceeën geloofden niet in het leven na de dood.
In de tijd dat Jezus leefde, geloofden veel joden in de opstanding van het lichaam. De ziel zou dan bewaard blijven bij God in de hemel. De Sadduceeën waren daar een uitzondering in. Zij geloofden dat niet.
5. In de Bijbel vinden we aanwijzingen voor het geloof in een leven na de dood in relatie met God.
In Deuteronomium wordt gewaarschuwd voor contact met de doden. Ook roept Saul in 1 Samuel 28 door midden van een geestenbezweerster de geest van Samuel op. Er waren dus mensen die geloofden dat in elk geval sommige mensen na hun dood verder leefden. In Psalm 73:23-26 is te zien dat iemand geloofde dat de relatie met God zo sterk was, dat hij na de dood ook voort zou moeten leven. Als men gelooft in het voortleven na de lichamelijke dood dankzij God, doelt men op het bestaan van iets wat in de christelijke traditie “ziel” wordt genoemd.
6. De christelijke ziel is volgens Jezus niet van nature onsterfelijk, zoals die in de filosofie van Plato wel is.
In Matteüs 10:28 zegt Jezus dat men bang moet zijn voor hem die in staat is en ziel en lichaam te laten komen in de Gehenna. Jezus roept mensen op om zich te bekeren tot Hem en tot het Rijk van God. Hieruit blijkt dat de menselijke ziel afhankelijk is van God. Er is geen bestaan voor de ziel van zichzelf.
7. De menselijke ziel is voor haar bloei afhankelijk van God. Net zoals alle andere schepselen.
God heeft de wereld en alle mensen geschapen. De schepping is “bezield” in de zin dat God haar leven geeft. Alles wat door God geschapen is, kan Hem loven. De menselijke ziel kan gewonnen worden voor God, door Jezus. Zorg voor de ziel is niet jezelf vinden of je innerlijke schat zoeken, maar de Geest van God ontvangen en daardoor ontspannen. Gods Geest kan dan aan het werk in on. Gods Geest geeft diepte aan onze ziel.
Kijk op de ziel
Kijk op de ziel van theologe Martine Oldhoff is een gespreks- en bezinningsboek dat de betekenis van de ziel in het christelijke geloof verwoordt. De ziel duikt overal op. Van seizoenen lang in ‘Kijken in de ziel’ op de televisie tot in het spirituele tijdschrift Happinez. Tegenwoordig nemen veel gelovigen het woord minder gemakkelijk in de mond. Dat is jammer, want eeuwenlang was de ziel een bekend begrip in kerk en theologie. Oldhoff werpt een nieuw licht op dit oude woord. Kijk op de ziel biedt je theologische verdieping, actuele voorbeelden en veel stof tot nadenken. Een bezinningsboek dat leidt tot diepe geloofsgesprekken met vrienden, familie of gemeenteleden.
Lees meer
