Menu

None

Toespraak bij boekpresentatie Het geschenk van vertrouwen – deel 1

Het geschenk van vertrouwen, geschreven door René van der Rijst

Cover van Het geschenk van vertrouwen, geschreven door René van der Rijst.

Op 29 september 2020 hield Wouter Slob een toespraak bij de boekpresentatie Het geschenk van Vertrouwen, geschreven door René van de Rijst. In drie delen kunt u op theoblogie.nl de toespraak terug lezen. We zullen deze delen op aangesloten dagen publiceren, zodat u kunt blijven doorlezen.

René van der Rijst omschrijft in zijn boek Het geschenk van vertrouwen hoe de vertrouwenscrisis waar wij ons in bevinden, eigenlijk een spirituele crisis is. We zijn op een technische manier naar de wereld gaan kijken. De wereld moet georganiseerd worden. Geordend. Beheerst. Maar vertrouwen is niet te organiseren. Hoe kunnen we weer vertrouwen in elkaar krijgen? Van der Rijst neemt ons mee en laat zien hoe we het geschenk van vertrouwen opnieuw kunnen aanvaarden. Want dat hebben we juist nu zo hard nodig.

Een toespraak van Wouter Slob bij de boekpresentatie, 29 september 2020, Haarlem-Noord.

“Dames en heren, broeders en zusters,

Ik citeer: ‘Als je geliefde je in de steek laat, als een kind overlijdt of je zakt voor de zoveelste keer voor je rijexamen, dan kan men wel zeggen: ‘je moet vertrouwen houden’, maar juist dan is het vreselijk moeilijk om te vertrouwen. Juist ook, omdat op dat moment niet zo duidelijk is, in wie of waarop je dan moet vertrouwen en wat je dan mag verwachten.’

Het boek Het geschenk van vertrouwen is geen zelfhulp boek. Misschien dat dat als 2e deel over een jaar of wat zou kunnen verschijnen! Maar het biedt wel degelijk handvatten om troost en steun te vinden. Omdat het om een theologie gaat die je niet met kluitjes in het riet stuurt, die je geen knollen voor citroenen verkoopt, die je geen dogmatische waarheden in de maag splitst waar je geen kant mee op kunt. Het gaat om een theologie die ruimte zoekt in het ‘misschien,’ die op de belofte van God wil varen. Die niet is gericht op het oplossen van alle problemen, maar meer op de vraag hoe je tegenslag kunt opvangen en absorberen. Dat laatste, althans, lees ik er ook in. Zo expliciet komt het niet aan de orde, want het was niet aan de orde, toen het boek geschreven werd.

Ik heb als meelezer van het boek mogen fungeren, dus ik was al wat bekend met het project. Een mooie, gebalanceerde studie die soepel leest en je meeneemt op haar weg. Er worden geen scherpe stellingen tegenover andere gesteld en het gaat niet om het bewijzen van enig gelijk. Eerder worden er voorstellen gedaan over hoe er over dingen gedacht kan worden. Natuurlijk worden daar keuzes in gemaakt en wordt er richting gewezen. Zeker wordt er stelling genomen, en blijft deze theologie niet blauwblauw, of vaag wat om de hete brij heen cirkelen, maar het is ook duidelijk dat de geboden opties aanbevolen worden om te overwegen en mogelijk je voordeel mee te doen. Maar als je er toch anders over zou blijven denken, is dat geen diskwalificatie.

Het woord vertrouwen

Het boek gaat over ‘vertrouwen’, zoveel is wel duidelijk. Maar daarmee wordt veel meer gezegd dan een argeloze boekhandel-bezoeker misschien zou vermoeden. Want vertrouwen is in feite de kern van het Nieuwtestamentisch geloof. Dat hebben we vast wel eens in een preek gehoord (ik mag toch hopen dat u, aanwezig op theoblogie.nl, wel eens een preek tot u neemt en anders kan ik dat ten dringendste aanraden). ‘Geloof’ in Bijbelse zin is eigenlijk ‘vertrouwen’. Pistis in het grieks, Emet in het Hebreeuws (waar het woord Amen mee samenhangt).

Het gaat daarmee niet in strikte zin om kennis. Sterker: dát is waar het in de gnosis om gaat; de grootste ketterij uit de vroege kerk. René van der Rijst maakt er eigenlijk niet veel woorden aan vuil, en dat moet ook niet. Maar deze theologie houdt op met te denken vanuit een strak dogmatisch systeem dat God in haar kenniskaders meende te kunnen vangen. En gaat onderzoeken hoe christelijke noties betekenisvol kunnen zijn in onze eigen tijd. Als optie om onze eigen tijd en ons eigen bestaan te kunnen begrijpen. Als boodschap in een tijd die verregaand geseculariseerd is, maar waarin die secularisatie niet als vijand van het geloof wordt gezien dat bestreden zou moeten worden.

Is het niet eerder iets dat te hulp zou moeten worden gesneld? Omdat het, in de woorden van Tomáš Halík, niet zozeer onjuist maar onvolledig is. En ons met legen handen achterlaat. Terwijl er wel degelijk handvatten kunnen worden geboden. Ja, het is ook weer een theologie die antwoorden durft te geven, en zichzelf wil aanprijzen. Misschien wel tot René’s eigen verrassing, is er een heuse positie uitgerold. Waar hij in ieder geval verantwoordelijkheid voor neemt om er van te willen getuigen (wat echt niet een verdacht woord hoeft te zijn).

Deel 2

Lees hier deel 2 van de toespraak van Wouter Slob bij het boek Het geschenk van vertrouwen door René van der Rijst.

Wilt u nu al meer lezen in Het geschenk van vertrouwen van René van der Rijst? U kunt het boek hier bestellen.

Wellicht ook interessant

Nieuwe boeken