Ruth Perrin – Changing Shape

The Faith Lives of Millennials

Ruth Perrin raakte me met haar boek ‘Changing Shape: The Faith Lives of Millennials’ waarin ze de verhalen van een jonge gelovige generatie optekent.

De Britse Ruth Perrin is theoloog en staflid van de charismatische New Church. Ze interviewde bijna 50 (ex-)protestantse millennials uit het Verenigd Koninkrijk. Ze vroeg naar hun geloofsreis, hun geloofsontwikkeling als twintiger/dertiger en de invloed van familie, vrienden en onderwijs daarop. Ze doet verslag van alle boeiende, inspirerende en soms ook verdrietige verhalen en neemt je als lezer mee. 

Millennials?

‘Millennials’ zijn jongvolwassenen die tussen 1981 en 1995 werden geboren. Ze worden als ‘generatie Y’ onderscheiden van babyboomers (geboren tussen 1945 en 1960), ‘generatie X’ (geboren tussen 1961 en 1981) en ‘generatie Z’ (geboren na 1995) – die beter bekendstaat als de internetgeneratie.

In het boek spreekt Ruth Perrin vooral over ‘emerging adults’ in plaats van millennials. In het eerste hoofdstuk gaat ze in op millennials en hun context. In tegenstelling tot oudere generaties nemen millennials grote beslissingen (zoals het kopen van een huis en trouwen) later en is er een langere periode van vrijheid en ‘identity formation’. Millennials krijgen met meer onzekerheid te maken. Ze vinden authenticiteit belangrijk en zoeken naar een vorm van gemeenschap. Sociale media speelt daar een belangrijke rol in, maar zorgt ook voor eenzaamheid.

Millennials zijn tolerant en kijken meer over kerkmuren heen dan vorige generaties. Ze willen een actieve bijdrage leveren en zijn activistisch, wat zich ook vertaalt naar de kerk waar ze gehoord willen worden en mee willen doen. Dit is geen bijdehand zijn en komt vaak voort uit een oprecht verlangen naar het leveren van een actieve bijdrage en streven naar verbetering.

Economie en relaties

In de volgende hoofdstukken schetst ze de economische realiteit waar jonge mensen mee te maken krijgen. In Engeland moet je nog een aanzienlijk hoger bedrag betalen voor het hoger onderwijs en, net als in Nederland, zorgt dat voor hoge schulden bij jonge mensen. Perrin schrijft over ‘generation rent’ en ik leerde het begrip ‘yo-yo housing’ dat jonge mensen die alsmaar intrekken bij hun ouders en weer weggaan, aanduidt. Een groot deel van de geïnterviewden worstelde met mentale gezondheid, wat ik ook herken onder Nederlandse adolescenten.

Wat me wel verraste was toen ze schreef over ‘the drama of dating’ en over de oververtegenwoordiging van vrouwen in veel kerken. Dat maakt het lastig voor jonge vrouwen om een christelijke man te vinden. Er kan zo onderlinge competitie ontstaan en het zorgt voor vragen en twijfels bij veel jonge mensen. Waarom voorziet God, die velen zien als ‘divine matchmaker’, niet in een partner? Ook verlaten veel jonge vrouwen de kerk wanneer ze een niet-christelijke partner vinden. De single vrouwen die blijven voelen zich vaak alleen en een buitenbeentje in de kerk waar een heterostel met kinderen de norm is. Maar ook stellen worstelen; met huwelijksproblemen, onvruchtbaarheid en het ruimte maken voor geloofsontwikkeling te midden van een veeleisend jong gezin.

Millennials en geloof

Ik sluit me aan bij Perrin dat het christelijk geloof niet zozeer een instemming is met een bepaald geloofssysteem, maar een dynamische formatie en reformatie van de identiteit van de gelovige en de relatie met God. In plaats van een lineair geloofsproces, gaat het veel meer om een spiraalvormig proces van assimilatie, aanpassing en afwijzing.

“Faith development is a process of revisiting what is already known, but moving forward, integrating old understanding into new ways of understanding, rather than rejecting and adopting something new outright. Ways of organizing experience are not just replaced but subsumed into more complex systems of mind.” — Ruth Perrin

Jonge mensen zijn ‘memory-less’ wanneer het aankomt op religie. Waar de oudere generaties zich los wilden maken van de onderdrukking van religie, hebben millennials en jongeren weinig kennis van religie en geloof. Ik schrok van een onderzoek in de VS dat Perrin aanhaalt waaruit blijkt dat slechts 12% van kerkgaande kinderen en tieners betekenisvolle gesprekken hebben over geloof met hun moeder, en slechts 5% met hun vader. Opvoeding en familie zijn erg belangrijk als het gaat om geloofsontwikkeling. De geïnterviewde millennials kunnen uit een heleboel religieuze smaken kiezen en ervaren veel onzekerheid. Juist dan is reflectie en het luisterend oor en advies van familie en vrienden belangrijk. 

Millennials en ongeloof

Ook de hoofdstukken 6 (‘Losing Faith: I don’t consider myself a Christian anymore’) en 7 (‘The Disenchanted’) waarin de twijfels, de frustraties en de afwijzing centraal staan, vond ik aangrijpend. Perrin schrijft over hoe sommigen geleidelijk stoppen met geloven en hoe dit een grote impact op henzelf en hun omgeving heeft. Sommigen vergelijken het met het verbreken van een dysfunctionele relatie: er is zowel verdriet als opluchting.

Ik werd ook verdrietig en boos toen ik las dat de meerderheid stilletjes van de kerk vervreemde en niemand van de gemeente hen leek te missen of een open gesprek aanging over waarom zij zich losmaken van de gemeenschap en wat er misschien voor zou kunnen zorgen dat zij wel zouden blijven.

De kerk moet een plek zijn van ‘truthfulness’, waarheidsgetrouwheid; een plaats waar we tegen nepheid in opstand komen

Datzelfde verdrietige gevoel had ik bij ‘The Disenchanted’, over degenen die teleurgesteld zijn in de kerk en zich gedesillusioneerd terugtrekken. Vooral hoe zij door kerken behandeld zijn raakte een snaar: hoe er niet naar ze geluisterd is, hoe ze soms zelfs genegeerd zijn, hoe ze niet serieus werden genomen door de leiders van de kerk en de oudere generatie. Ook mistte aansluiting van de zondagse diensten met het dagelijkse leven en was de theologie vaak dun.

Tijdens het lezen kreeg ik het idee dat zij – ‘the disenchanted’, de onttoverden – het vaak beter begrepen dan degenen ín de kerk. Zij waren het die zich met hart en ziel inzetten voor de kerk, die visie hadden en gedreven waren. Toch waren zij het die teleurgesteld raakten. Juist zij die bij de kerk hadden willen blijven, liepen tegen een muur van starheid, onwelwillendheid en bureaucratie aan.

Millennials: wat moeten kerkleiders horen?

In het laatste hoofdstuk vroeg Perrin wat kerkleiders volgens de millennials met al hun ervaringen zouden moeten weten. Hoe kan de kerk millennials helpen en ondersteunen? Wat is er nodig voor de kerk van de toekomst?

Millennials hebben hulp nodig bij het integreren van geloof met de uitdagingen van het moderne leven en tijdens verschillende levensfases. Wijsheid en inzichten vanuit een christelijke visie zijn nodig met betrekking tot thema’s als mentale gezondheid, tijdsmanagement en rust. Eén van de geïnterviewden gaf aan dat het belangrijk is om een kerkelijke omgeving to creëren waar het mogelijk is om de diepte in et gaan om eerlijk te zijn tegen elkaar. De kerk moet een plek zijn van ‘truthfulness’, waarheidsgetrouwheid; een plaats waar we tegen nepheid in opstand komen.

“Individuals need to develop a faith that can make sense of difficult experiences or withstand the tension of uncertainty as naive enthusiasm comes up against the realities of adult life. ” —Ruth Perrin

Ook willen millennials dat er met hun gepraat wordt, dat ze hun stem kunnen laten horen en dat er ruimte is voor verschillende visies binnen de kerk. Authenticiteit is erg belangrijk voor millennials en ze zoeken houvast van ‘vaders en moeders in het geloof.’ Een mentorsysteem waarbij jongeren aan ouderen in de kerk gekoppeld worden en hun geloofsontwikkeling en wijsheid met elkaar kunnen delen, lijkt me dan ook een erg goed idee. Perrin heeft het in dit verband over het belang van intergenerationele vriendschap.

Eigen reflectie

Hoewel ik zelf in 1998 ben geboren, zie ik mezelf als millennial en ik herken veel van de dingen die Ruth Perrin schrijft. Dit boek zet aan het nadenken en ik voel de urgentie om jonge mensen te betrekken bij de kerk. Ook hebben kerken nog grote stappen te zetten als het gaat om toekomstbestendigheid. Ik ga graag het gesprek aan met millennials en kerken om de aansluiting tussen de kerk en jonge mensen te verbeteren. De Protestantse Kerk Nederland heeft als één van de speerpunten ‘de jonge generatie voorop’ en ik hoop en bid van harte dat dit werkelijkheid zal worden.

Ruth Perrin – Changing Shape

Ruth Perrin raakte me met haar boek ‘Changing Shape: The Faith Lives of Millennials’ waarin ze de verhalen van een jonge gelovige generatie optekent.