Interview met Piet Schelling

Lees hier het interview met Piet Schelling naar aanleiding van zijn nieuwe boek Denkend aan de dood kom ik tot leven.

Wat was de aanleiding tot het schrijven van Denkend aan de dood kom ik tot leven?

Als predikant heb ik vaak met het levenseinde van mensen te maken. Ook binnen de kring van vrienden en familie kom ik ermee in aanraking. Door al die ervaringen drong zich de vraag op: hoe verhoud ik me tot mijn eigen dood? Lange tijd liet ik die vraag niet toe, terwijl het gegeven dat er een einde is invloed heeft op mijn doen en laten vandaag. Ik kreeg behoefte duidelijkheid te krijgen: waar sta ik, hoe kijk ik aan tegen het einde, welke keuzes wil ik maken? Er huisde van alles – van huiver tot nieuwsgierigheid – in me, maar ik had er geen goed beeld van. En stel, zo dacht ik meer en meer, dat ik ineens wegval, wat laat ik dan achter voor mijn liefsten? Wat is mijn hoop, is er een weg verder over de grens? Al deze vragen die in me leefden, zo merkte ik, maakten me onrustig. Ik verlangde naar ordening van gedachten en gevoelens, meer helderheid. Tevens dacht ik: als ik vertel hoe ik me verhoud tot mijn levenseinde (wat het me doet), dan kunnen anderen daar misschien ook iets aan hebben, bij hun nadenken over hun toekomstige einde.

Hoe is het boek opgebouwd? En welke thema’s komen aan de orde?

Het boek is opgebouwd uit vijf delen, onderverdeeld in 28 hoofdstukken:

Nadenken over het einde: wat de dood met me doet, leven- en stervenskunst, de dood als vriend en vijand.

Bijbelse verhalen over de dood: er is meer dan één visie op sterven en wat erna komt, er is sterven na een verzadigd leven en er is dood die te vroeg komt, leven vóór de dood is belangrijker dan leven ná de dood, wat er over de grens is wordt uitgedrukt in beeldtaal.

Terugblikken om vooruit te kijken: begin (geboorte) en einde (sterven) hangen samen, terugblikken op je eigen geschiedenis is van belang voor het vervolg van je geschiedenis, terugblikken op je leven verrijkt je leven van vandaag en morgen.

Het heft in eigen hand nemen: hier komen medisch-ethische kwesties ter sprake, zoals euthanasie, voltooid leven, reanimatie, orgaandonatie, doorbehandelen bij ongeneeslijke ziekte.

Voorbereiden op het einde: afscheid, afscheidsbrieven, immateriële nalatenschap, letterlijk zaken op orde stellen, begraven of cremeren, de uitvaart.

Wat wil je de lezer meegeven?

Wat ik mee zou willen geven aan de lezer, is:

• Door je te bezinnen op je eigen dood, krijg je meer oog voor de
  kostbaarheid van je leven.
• Onderhuids heeft het doodgaan invloed op ons leven. Door die invloed op te
  sporen, leer je beter om te gaan met het einde en met de weg daar heen.
• Eens begon je leven, eens zal het eindigen. Daar tussenin ligt je
  geschiedenis. Die te verstaan brengt rust en maakt het sterven minder moeilijk.
• Denk na, als het kan samen met je dierbaren, wat je wensen zijn rondom
  afscheid en uitvaart.
• Stel jezelf de vraag: wat verwacht na de dood? Als jij daarvan een
  duidelijk beeld hebt, kijk dan waar de bron van dat beeld vandaan komt. Deel
  als de gelegenheid zich voordoet je gedachten en gevoelens over die verwachting
  met anderen en sta open voor de beleden die zij hebben. Dat verdiept je leven
  nu.

Wat heeft het schrijven van dit boek met jouzelf gedaan?

Toen ik de laatste punt in dit boek zette, voelde ik duidelijk meer innerlijke rust. Er was een ruimte in me ontstaan, wat ten goede is gekomen aan het leven nu. Ik ben meer in balans gekomen. Ik heb in verwondering en met dankbaarheid naar mijn geschiedenis leren kijken, wat me steun geeft op reis naar het einde. Dat ik het thema heb kunnen delen met de naaste familie ervaar ik als heel waardevol. De bezinning op mijn levenseinde heeft mijn leven verrijkt.

Denkend aan de dood kom ik tot leven

In Denkend aan de dood kom ik tot leven deelt emerituspredikant en publicist Piet Schelling gedachten over het levenseinde, met als doel anderen te stimuleren daarover na te denken.  ‘Ik ga dood.’ Zo opent dit boek. Drie woorden waarachter een wereld van gedachten en gevoelens schuilgaat. Open en toegankelijk laat de auteur zien wat het levenseinde met hem doet. Hij deelt zijn gevoelens, vraagt naar wat waarde houdt, ruimt op wat hem dwarszit, erkent de pijn van het loslaten en afscheid nemen. In dat alles zoekt hij naar houvast en troost. Ook vertelt hij hoe hij zich verhoudt tot actuele thema’s zoals reanimatie, orgaandonatie, euthanasie en voltooid leven.