Auteur:
Neeltje van Doorn

Dit toegankelijke boek nodigt de lezer uit om mee te doen aan een gesprek waarin de complexiteit van het leven weerklinkt. Praktijk en theorie van hulpverlening en pastoraat waarin lange tijd de psychologie centraal stond, worden in meerdere dimensies belicht, waarbij de relationeel ethische dynamiek in het bijzonder naar voren komt. Te midden van het meervoudige relationele leven wijzen stemmen van Boszormenyi-Nagy, Buber en Levinas een richting.

Dialoog toont zich een kernbegrip. Het perspectief van de auteur blijkt de ontmoeting. Het thema familie en de generaties, de vraag naar doorwerking van onrecht en het kwaad, naar schuld en vergeving, doen zich voor in een gesprek dat de pathologie niet ontkent, maar daaraan voorbij gaat. Al spoedig is er een verrassende bijdrage. Verhalen uit de Hebreeuwse Bijbel evenals uit het Tweede –‘nieuwe’- Testament, blijken als nieuw te kunnen verschijnen. Dit ligt zeker aan de uitstraling van de verhalen zelf, die door elke generatie opnieuw gelezen en origineel geïnterpreteerd kunnen worden.

Het verrassende van dit boek is ook te danken aan de specifiek ingestelde lens van de auteur: gescherpt door grote ervaring met het in gesprek brengen van Bijbelverhalen met het leven van concrete mensen. Bedoeld is het relationele leven, het bestaan met nabije anderen, met anderen verder weg, en ook met zichzelf. In momenten en door de tijd heen. Loyaliteiten en, onvermijdelijk, loyaliteitsconflicten doemen op. Relationele breuken stellen de vraag naar rechtvaardigheid op scherp. Steeds zoekt de auteur naar wat relaties heel maakt wanneer de betrouwbaarheid tussen mensen is geschonden.

Dit boek verscheen oorspronkelijk in een Engelse editie in Zuid-Afrika, waar het zijn waarde bewijst in academische opleiding en nascholing van pastores en anderen.