12e dag van de Veertigdagentijd, met Mink de Vries
Redactie Theologie.nl
‘Gelukkig wie hongeren en dorsten naar gerechtigheid, want zij zullen verzadigd worden’
Wanneer ik dit deel van de Bergrede las, heb ik heel lang gedacht en geloofd dat de mensen die hongeren en dorsten naar gerechtigheid, uiteindelijk beloond zouden worden. Het zal goed komen met ze. Nog even door het lijden heen en dan wacht het Koninkrijk van God.
Wanneer ik nu dit deel van de Bergrede lees, komen er hele andere gedachten boven. Wie weet herkent u dat? Uw geloof kleurt, verkleurt zelfs. Wat u eerst gedacht en geloofd heeft, gelooft u nu niet meer of u gelooft het op een andere manier. Het kan ook andersom, dat u nu pas ontdekt wat een gedachte en wat het geloof van lang geleden nu voor u kan betekenen.
Er bestaat immers geen blauwdruk voor geloofsgroei.
Honger en dorst geven een verlangen aan, een bijna smeken om eten en om drinken. De situaties kunnen nogal verschillen en hebben alles te maken met de fase in het leven waarin we zitten. Een honger en dorst naar gerechtigheid lijkt te verwijzen naar onrecht, naar lijden en machteloosheid. Jezus zet daar tegenover de verzadiging, meer krijgen dan wat je nodig hebt. Je ontvangt meer dan genoeg. In alle onrecht, dorst en honger is er immers veel te weinig.
Ik moet dan denken aan vervolgde christenen, met een sterke honger en dorst naar gerechtigheid, maar toch vrij in Christus. In staat om hun bewakers en vervolgers lief te hebben en met de kracht in zich om te bidden voor de christenen in het Westen, opdat zij ook de vrijheid in Christus mogen vinden. Hongeren en dorsten naar gerechtigheid, en daarin de kunst ontdekken, en de ontvankelijkheid, om ruimte te maken. Een ruimte in ons leven om Jezus de gelegenheid te geven onze honger en dorst te stillen. Verzadigd worden gaat niet vanzelf, het vraagt wat van u, van mij. Willen wij met Jezus aan de tafel zitten, en nemen wij Zijn Lichaam en Bloed aan uit Zijn handen? Hongeren en dorsten naar gerechtigheid kunnen blijven bestaan, die zijn niet zomaar verdwenen. Zij krijgen alleen minder vat op ons, omdat wij verzadigd mogen zijn in Christus. Bewakers en vervolgers zullen versteld staan.
‘Wie Jezus navolgen, worden hongerig en dorstig op hun weg.’
(uit de Navolging van Dietrich Bonhoeffer)
Van Mink de Vries verschenen Pleidooi voor postmoderne devotie en Mystiek aan de IJssel. Ook werkte hij mee aan de glossy THOMAS over Thomas a Kempis.
12e dag van de Veertigdagentijd, met Mink de Vries
‘Gelukkig wie hongeren en dorsten naar gerechtigheid, want zij zullen verzadigd worden’ Wanneer ik dit deel van de Bergrede las, heb ik heel lang gedacht en geloofd dat de mensen die hongeren en dorsten naar gerechtigheid, uiteindelijk beloond zouden worden. Het zal goed komen met ze. Nog even door het lijden heen en dan […]