Annemarie Roding-Schilt en Theo Hettema schreven een Basisbakboek voor predikanten. Niet om preken te koken, maar te bakken, dat is de metafoor. Ze zijn lang bezig met het beslag, hebben een taartvorm gekozen, warmen de oven voor, ruimen ondertussen de keuken op. Hup, het bakblik de oven in. Dan af laten koelen, versieren en serveren. 

Kevin Vanhoozer is als theoloog de moeite van het lezen meer dan waard. Hij is een van de theologen die de drama-metafoor benut in zijn visie op theologie. Volgens Vanhoozer zijn christenen deelnemers in het grote theodrama van God, die daarbij hun verbeelding nodig hebben om te improviseren. De combinatie van (bijvoorbeeld) Paul Ricoeur met een orthodoxe, presbyteriaanse achtergrond maakt Vanhoozer tot een boeiende denker voor wie in de postmoderne context een orthodoxe theologie zoekt.

De hertaling ‘Samen Jong’ trekt de aandacht van alle kerken die een strohalm zoeken om zichzelf uit het moeras van secularisatie en kerkverlating te trekken. Helaas gaat het boek veel kerken niet helpen, en sommige kerken zelfs nog moedelozer maken. We delen een aantal dingen die we waarderen aan het boek, maar laten ook zien waar het boek kerken niet helpt. Ten slotte formuleren we waar wij denken dat kerken – ook de wiebelige, kleine, vergrijsde gemeenten waar er zoveel van zijn in Nederland –  nieuwe moed uit kunnen putten.

In 2007 publiceert Charles Taylor ‘A Secular Age’. Wat betekent deze seculiere tijd voor het werk van de pastor? Martijn van Leerdam las de boeken van Andrew Root: er is geen weg terug.

In onze wereld neemt techniek een belangrijke plaats in en bepaalt voor een steeds groter gedeelte onze maatschappij en hoe wij naar de wereld kijken. Wie kan zich nu nog een leven zonder smartphone voorstellen? Tegelijkertijd hebben christenen vaak een haat-liefdeverhouding met techniek en hebben vooral oog voor de negatieve gevolgen ervan. In het boek Dank God voor techniek doet theoloog en techniek-liefhebber Maaike Harmsen een manmoedige poging om dit beeld te kantelen en ons te laten realiseren dat we best dankbaar mogen zijn voor de techniek die God ons gegeven heeft.

Paulien Vervoorn is een van de weinige auteurs die ik ken, die prominent met haar eigen portret op de voorzijde van haar boeken staat. Dat getuigt van lef en van een gezonde dosis zelfvertrouwen en dat blijkt ook uit de ondertitels van haar twee boeken over preken, respectievelijk ‘hoe je een steengoede preek maakt’ en ‘wekelijkse inspiratie voor (s)prekers’. Daarmee maakt ze het zichzelf niet gemakkelijk, want de vraag is dan direct of zo’n ondertitel wordt waargemaakt. In dit geval geldt dat eveneens voor de hoofdtitel en zouden we ook de vraag kunnen stellen: Krijg ik bij lezing van dit boek ‘zin in preken’?

“Geloven in seizoenen” gaat over seizoenen in het geloofsleven en in de kerk. Het boekje is tot stand gekomen na een serie van acht preken naar aanleiding van het jaarthema De vier jaargetijden. De benadering aan de hand van seizoenen is een gouden greep van ds. René van Loon om grip te krijgen op periodes in ons geloofsleven en fases waarin de kerk kan verkeren. Hij verstaat de kunst om wat voor iedereen zo herkenbaar is eenvoudig te beschrijven.

Dit naslagwerk moet voor velen “antwoord geven op alle vragen” over niet alleen de vijf grote wereldreligies. En ook over veel minder bekende en ook nieuwere geloofsstromingen komen voorbij. Althans dit pretendeert dit boekwerk. Met alle moeite die de schrijver en samensteller van dit boekwerk, John Bowker, zich getroost heeft komt mij dit toch een beetje te ambitieus over.

Als eerste geef ik een waarschuwing aan iedereen die de cover van ‘Katholiek, de beeldcultuur van het katholicisme’ ziet: Laat je niet afschrikken door de eerste indruk. Dit geldt met name voor kunstliefhebbers en niet- of voormalig gelovigen. Het boek doet uiterlijk misschien ouderwets klassiek aan maar op het tweede oog stap je in een aangename tijdsmachine.