35e dag van de Veertigdagentijd, met Piet Schelling

De schreeuw vanaf het kruis
Dorst!
Hij is op,
moe gestreden,
gebroken door wrede handen.
Het lijf wil niet meer,
de  geest is uitgeblust,
zijn kracht vervlogen,
elk licht gedoofd.
Leegte vervult hem.
In die leegte
hunkert zijn ik,
nog niet aangetast
en doorstoken,
naar leven,
naar leven.
Verlangen beheerst hem.
Dorst
naar water,
naar vrede,
naar gerechtigheid,
naar God.
Verlangen beheerst hem.
Dorst
naar hemel en aarde,
naar zon en maan,
naar hem en haar,
naar vader en zoon,
naar moeder en dochter,
naar vrouw en man.
Zijn rouwkreet van dorst
strooit hij over de heuvel
waar hij gebonden is.
Geen macht
is in staat zijn dorst
aan banden te leggen.
Als zaad stroomt
zijn verlangen
in mijn binnenste
en schuurt mijn ziel,
pijnlijk en weldadig tegelijk.
Bang ben ik
dat zijn dorst
in mij zal ontkiemen
en voor altijd mijn bestaan
zal beheersen.
Hoop streelt
mijn huid
en laat me weten:
zijn dorst is jouw toekomst.
Aarzelend open ik mijn mond
het onmogelijke wordt waar:
levenswater stroomt naar binnen.
Van dr. Piet Schelling verscheen onder meer Mijn gelijk en ons geluk. Omgaan met verscheidenheid in de gemeente en Symbolen in de Bijbel. Woorden en hun betekenis (samen met dr. C.J. den Heyer).
 

35e dag van de Veertigdagentijd, met Piet Schelling

De schreeuw vanaf het kruis Dorst! Hij is op, moe gestreden, gebroken door wrede handen. Het lijf wil niet meer, de  geest is uitgeblust, zijn kracht vervlogen, elk licht gedoofd. Leegte vervult hem. In die leegte hunkert zijn ik, nog niet aangetast en doorstoken, naar leven, naar leven. Verlangen beheerst hem. Dorst naar water, naar […]