Als catecheet sta je aan het front

Wat hebben jullie meegekregen van de preek van afgelopen zondag?’ Ik houd er rekening mee dat de catechisanten van 17 jaar met hun vrijmoedige feedback komen. Maar ik was toch niet helemaal berekend op hun antwoorden. ‘Nul’, zegt de een, ‘want ik gebruik de preek altijd om even te slapen.’ ‘Eigenlijk niets’, zegt een ander, ‘want ik appte met mijn vriendin die een paar rijen voor me zat’. ‘Ik was er niet’, zegt een derde, ‘want ik kom de laatste tijd bijna nooit meer in de kerk. De sfeer staat me tegen.’ ‘Oef’, reageerde ik, ‘en ik had nog wel heel veel extra tijd in de beamerpresentatie gestoken. Kunnen jullie mij helpen? Hoe moet ik preken, zodat jullie er ook iets aan hebben?’
Ik vind catechisatie spannend, zeker in deze groep. Kan ik jongeren meenemen naar Hem, die voor mij beslissend is? Kan ik woorden en verhalen vinden, die zij in hun wereld herkennen en die tegelijk iets laten oplichten van de wereld van God? Ben ik in staat om binnen een minuut inhoudelijk en prikkelend te reageren op hun vragen? Waar zitten ze, geestelijk gezien? Welke weg gaat God met hen? Hoe kan ik mij aan hun weg verbinden? In catechese komt mijn predikant-zijn op scherp te staan. Ik ben blij dat het seizoen weer begonnen is.
Ik denk dat catechisatie voor jongeren ook spannend is. Durf ik met mijn vragen, mijn kritiek en mijn commentaar te komen, zonder de cliché-antwoorden te krijgen? Of nog een stapje persoonlijker: Durf ik met mijn twijfels, mijn zorgen en mijn verlangens te komen, zonder dat die worden weggemoffeld? Ik vermoed hieronder ook een geestelijke spanning: Kan God tegen mijn vragen? Vertelt de christelijke kerk een plausibel en relevant verhaal?
Een spannend gebeuren, catechisatie. Niet elke groep is hetzelfde, geen catechisant is gelijk. Ik ervaar het als topsport. Uitdagend, op het scherpst van de snede, soms frustrerend, soms verbazend mooi. Ik zie er tegenop. En toch ga ik de strijd aan. Niet met de jongeren. Maar met de machten erachter. Want er wordt gestreden om de ziel van elke jongere.
Als dienaar van Jezus sta ik als catecheet aan het front. Welke plek heb ik in de strijd? En hoe vul ik die in? Ik ben benieuwd naar jullie beleving! Waar zie jij tegenop? En waar zie je naar uit? Schroom niet om daar iets over te zeggen in het reactieveld onderaan deze pagina.
Kees van Dusseldorp
Deze maand verscheen bij Uitgeverij Boekencentrum het boek Ja, ik geloof. Cursus voor belijdeniscatechese door Kees van Dusseldorp.

Als catecheet sta je aan het front

Wat hebben jullie meegekregen van de preek van afgelopen zondag?’ Ik houd er rekening mee dat de catechisanten van 17 jaar met hun vrijmoedige feedback komen. Maar ik was toch niet helemaal berekend op hun antwoorden. ‘Nul’, zegt de een, ‘want ik gebruik de preek altijd om even te slapen.’ ‘Eigenlijk niets’, zegt een ander, […]