Een rooms-katholiek priester over de priesterkerk van Paas

Afgelopen vrijdag was er in Kampen een symposium rond het nieuwe boek Vreemdelingen en priesters van Stefan Paas. De bijdragen van dit debat zullen we de komende dagen hier op Theoblogie plaatsen. We begonnen met een impressie van Henk Medema, daarna volgde de bijdrage van Stefan Paas en de reactie van Jan Wolsheimer. Vandaag de reactie van Jeroen Smith, rooms-katholiek priester te Leiden. 
De titel van Paas’ boek moet een rooms-katholiek priester wel aanspreken: Vreemdelingen en priesters! Toch ging mijn aandacht meer uit naar de ondertitel: “Christelijke missie in een postchristelijke omgeving”. Een boek over evangelisatie in Nederland is altijd welkom. Want opmerkelijk is dat we als christenen van de diverse denominaties elkaar hier weten te vinden: in de beweging van evangelisatie én in de hardnekkige omgeving, die nog niet openstaat voor Jezus.
Ik heb het boek graag gelezen, al moet ik bekennen dat ik hoofdstuk 4 (over de ballingschap) slechts cursief heb doorgenomen. Zulke Oudtestamentische gedeelten als blauwdruk nemen voor deze tijd, dat ligt me niet zo. We leven in de tijd van de volheid van Jezus en de Kerk, dus ik ben altijd wat terughoudend met dit soort Oudtestamentische Bijbelstudies.
Ik was blij verrast met de grondige analyse van Paas van de zeven modellen van missie en zijn kritische reflecties daarop. Dat komt dicht bij wat wij in de Rooms-Katholieke Kerk kennen als “onderscheiding der geesten”: is de diepste motivatie van ons christelijk handelen zuiver en echt gericht op Jezus? Paas’ begin- en eindstatement dat kleine christelijke gemeenschappen zonder bijbedoeling moeten lofprijzen, evangeliseren en dienstbaar zijn (dit is Paas’ ideale vorm van spiritualiteit), vind ik prachtig. Onze blik op de Heer en het heil van de naaste gericht houden, zonder een strategische dubbele agenda! Dat hij dit vanuit de eerste brief van Petrus een “priesterkerk” noem doet me natuurlijk als rooms-katholiek priester deugd. Alleen voor Katholieken is deze woordkeuze niet helemaal helder. Daar kan men dan weer te snel zeggen: Dus de priesters knappen het wel op! Wij spreken eerder van het algemeen priesterschap van de gelovigen, de opdracht om vanuit het Doopsel te getuigen van ons geloof, in houding, daad en ook met woorden. De Kerk is vooral een eucharistische Kerk, waar Jezus dus centraal staat.
Paas biedt in zijn lezenswaardige boek een doordachte weg voor de lokale missie. Wat ik mis is de aansporing om in lang gebed en onderscheiding de Wil van Jezus te zoeken en die proberen te volbrengen. Dat is mijns inziens dé vorm van missie en evangelisatie bij uitstek.
Klik hier voor meer informatie over Vreemdelingen en priesters.

Een rooms-katholiek priester over de priesterkerk van Paas

Afgelopen vrijdag was er in Kampen een symposium rond het nieuwe boek Vreemdelingen en priesters van Stefan Paas. De bijdragen van dit debat zullen we de komende dagen hier op Theoblogie plaatsen. We begonnen met een impressie van Henk Medema, daarna volgde de bijdrage van Stefan Paas en de reactie van Jan Wolsheimer. Vandaag de reactie […]