Voor een onbeduidende bloem, eenzaam bloeiend in het wild

Recent zag ik Een klein leven (Nieuw Amsterdam), de toneelbewerking van Ivo van Hove (Internationaal Theater Amsterdam, ITA) naar het boek van Hanya Yanagihara.

De vier uur durende voorstelling was afwisselend ontroerend en aangrijpend. Hoofdpersoon Jude is een succesvol jurist en leeft met zijn drie vrienden in New York. Jude is in zijn jeugd is hij jarenlang misbruikt en ook als volwassen man trekt hij onheil aan. Jude wordt overtuigend gespeeld door Ramsey Nasr. Groots is ook de bijdrage van Hans Kesting, die in Een Klein Leven al afschuw opwekt zodra je hem aan de rand van het toneel ziet opdoemen. Kesting speelt alle mannenrollen waarin Jude wordt mishandeld en misbruikt. Twee rijen voor mij viel een jonge man flauw. Was het de warmte, de lange zit of simpelweg het feit dat je je niet kunt voorstellen dat mensen elkaar zo veel pijn kunnen doen?

Was het de warmte, de lange zit of simpelweg het feit dat je je niet kunt voorstellen dat mensen elkaar zo veel pijn kunnen doen?

Philomena

Naast broederschappen weten we dat vrouwen ook niet vrijgepleit kunnen worden van wreedheden. In 2013 draaide de film Philomena waarin de Engelse actrice Judi Dench (bekend van M in James Bond) Philomena speelt. De film is gebaseerd een waargebeurd verhaal van de zoektocht van de Ierse Philomena Lee naar haar zoon, die ze vijftig jaar geleden als ongehuwde moeder heeft moeten afstaan. Niet alleen in Ierland gingen vrouwelijke geestelijken in de fout. Joanna Goodman schreef in de zojuist gepubliceerde roman Het huis voor ongewenste meisjes (De Fontein) over schandalen in Canada.

Zoektocht naar het eerste kind

Goodmans roman speelt zich af in de jaren vijftig. De zestienjarige Maggie wordt verliefd op haar buurjongen en raakt ongewenst zwanger. Uit angst voor vriend en vijand besluiten haar ouders en de kerk haar dochtertje Elodie ter adoptie aan te bieden. Adoptiekinderen leverden kerken in de jaren vijftig en zestig veel geld op. Kinderen werden verkocht aan kinderloze ouders of werden te werk gesteld in kloosters. Tijdens het bewind van de katholieke Maurice Duplessis betaalde de staat de kerken voor weeskinderen. Toen bleek dat subsidie voor psychiatrisch patiënten beter betaalde dan weeskinderen, werden alle ongewenste kinderen tot psychiatrisch patiënt verklaard om meer geld te innen. Elodie is zo’n kind. De kinderen werden onbetaald te werk gesteld, kregen geen onderwijs en werden in de waan gelaten dat hun ouders waren overleden. Als Maggie begin jaren zestig trouwt met haar oude liefde en het gezin zich uitbreidt met wettige kinderen besluit zij samen met haar echtgenoot hun eerste dochter te gaan zoeken. Het huis voor ongewenste meisjes beschrijft die zoektocht.Het boek geeft een mooi beeld van de bekrompen jaren vijftig waar de mening van familie en buren zwaarder telde dan het geluk van een jong meisje. Het huis voor ongewenste meisjes bevat mooie kleurrijke scènes van het leven op het platteland en een alles-overwinnende love story. Het is minder zwaar dan Een klein Leven en Philomena en kent een happy end. En dat was het afgelopen weekend een hele geruststelling.               

Geneviève Waldmann

Kijktip – Mea Maxima Culpa

Het huis voor ongewenste meisjes

Het huis voor ongewenste meisjes beschrijft de zoektocht van moeder en dochter naar elkaar. Het boek geeft een mooi beeld van de bekrompen jaren vijftig waar de mening van familie en buren zwaarder telde dan het geluk van een jong meisje. Het huis voor ongewenste meisjes bevat mooie kleurrijke scènes van het leven op het platteland rond Quebec in de jaren vijftig en is een allesoverwinnende love story. Het is minder zwaar dan Een klein leven en Het hout en kent een happy end. En dat was het afgelopen paasweekend een hele geruststelling.

Voor een onbeduidende bloem, eenzaam bloeiend in het wild

Geneviève Waldmann over de toneelstukken Een klein leven en Het Hout, en over het boek Het huis voor ongewenste meisjes.