Recensie – Dit geloof ik

Redactie Theologie.nl

Deze recensie over het boek Dit geloof ik van Willem J. Ouweneel werd geschreven door Theo van Vuuren. We willen hem hartelijk danken voor deze bijdrage.

In zijn nieuwe boek Dit geloof ik. En heb ik al die jaren willen doorgeven maakt Willem Ouweneel de balans op van drieënvijftig jaar preken en publiceren. Niet dat hij van plan is om te stoppen. Hij kruipt nog elke dag achter zijn computer en zendt het ene na het andere manuscript naar de uitgever. En tussen al die publicaties zit dan nu een boek ‘dat ik al sinds jaren heb willen schrijven’. Een boek om even pas op de plaats te maken. Om de balans op te maken. Waar ging het nu ten diepste om al die jaren?

Dit boek geeft het antwoord. In negen vlot geschreven hoofdstukken. Je leest het in een paar avonden uit. En dan? Weet je dan waar het Ouweneel om ging? Ja, dat weet je dan wel. Als je het al niet wist, want sommige dingen zijn zó typerend voor hem… Bijvoorbeeld als hij het heeft over de mensen die niets anders willen weten dan ‘Jezus Christus en Die gekruisigd’ (1 Kor. 2:2). Die mensen vergeten, aldus de auteur, ‘dat Paulus zelf heel veel meer wist dan dit, maar zich slechts tot deze eenvoudige boodschap wilde beperken nu hij op weg was naar de goddeloze stad Korinthe. Christenen zouden juist hevig geïnteresseerd moeten zijn in dit ‘heel veel meer’ van Paulus.’

‘Heel veel meer’. Daar wil Ouweneel wel een handje bij helpen. Door de lezer dingen te vertellen die hij ‘s zondags niet vaak (of nooit) hoort, maar die wel bijbels zijn. Of door de lezer uitdagende vragen te stellen, waardoor deze uit zijn comfortzone wordt gehaald en flink aan het denken wordt gezet. Of door zijn betoog kracht bij te zetten door: ‘ik herinner mij’, en dan komt er een anekdote uit zijn onuitputtelijke reservoir van ontmoetingen.

Zoals met die Duitse voorganger die zei dat hij ging preken over de minst bekende tekst in de Bijbel. En toen Johannes 3:16 las. Een tekst die volgens die prediker zo slecht bekend is doordat veel christenen niet weten wat ‘eeuwig leven hebben’ betekent. Vraag het ze en je krijgt antwoorden als: vergeving ontvangen, naar de hemel gaan, gered zijn. Allemaal onnauwkeurige antwoorden, zegt Ouweneel het de Duitse prediker na. Om vervolgens uit te leggen wat de betekenis van ‘eeuwig leven hebben’ wél is.

Vanwege de beknoptheid van het boek staat er natuurlijk veel niet in. Wie de titels van zijn dertiendelige evangelisch-dogmatische reeks langsloopt, ziet hoeveel onderwerpen Ouweneel heeft overgeslagen. Voor een deel is dat begrijpelijk. Het zal weinigen verbazen dat Ouweneel geen hoofdstuk wijdt aan het verbond van God, maar wel aan het koninkrijk van God. Hij blijft een evangelisch theoloog, en wie zou hem dat kwalijk nemen?

Wat wel verbaast, is het ontbreken van een hoofdstuk over de pneumatologie, de leer van de Heilige Geest. Dat onderwerp heeft in Ouweneels denken steeds meer aandacht gekregen. Dat verwoordde hij in Geneest de zieken! (2003), Meer Geest in de gemeenten (2004) en De Geest van God (2007). Waarom ontbreekt dit nu? Dit was toch juist een van de belangrijkste onderwerpen die tot het ‘heel veel meer’ behoorde?

Maar laat ik niet afsluiten met wat ontbreekt, maar met wat er wel in staat. En dat is veel en dat is de moeite waard. Omdat het vrucht is van jarenlange, intensieve studie van de Bijbel, de theologie, en nog heel veel meer. Met bijbelstudie begon Ouweneel op zijn elfde. Hij werd er door gefascineerd, en raakte dat nooit meer kwijt. Wie Dit geloof ik leest, proeft die fascinatie, die liefde voor de Bijbel en voor de God van de Bijbel. En voelt de vonken overspringen. Vonken – van Geestesvuur.

Vond u deze recensie van Dit geloof ik interessant?

Hier kunt u Dit geloof ik van Willem J. Ouweneel bekijken. Ook is hier een inkijkexemplaar beschikbaar. Vond u het leuk om de recensie van Dit geloof ik te lezen? Hier kunt u nog meer recensies lezen: Recensie: God en de pandemie en Shoppen in advent. Een recensie.