Het valt niet te ontkennen dat het ideaal van institutionele eenheid—in het oecumenische jargon: organic unity of organic union—in de oecumenische beweging minder centraal staat dan een eeuw geleden. De slotboodschap van de 8e consultatie van United and Uniting Churches (Johannesburg 2008) verwoordt treffend hoe deze kerken zichzelf nu bescheiden opstellen: ‘United and Uniting Churches do not claim to be forerunners within the ecumenical movement, nor do we see ourselves as relics of an ecumenical past’.

n het Dienstboek is het gewoon ‘de tiende zondag van de herfst’. Gebrui-kelijker is intussen: de laatste zondag van het kerkelijk jaar. Artikel VII van de kerkorde wijdt er geen woord aan. Wel aan de zondag van de Drie-eenheid, die geleidelijk in meer gemeenten echt een plaats lijkt te krijgen. Ook aan de dag van de kerkhervorming waarvoor steeds minder gemeenten de handen op elkaar oftewel de mensen bij elkaar weten te krijgen. Maar de laatste zondag van het kerkelijk jaar wordt niet expliciet genoemd; zij mag wel meebedacht worden onder de ‘diensten van rouwdragen en gedenken’.

‘Het grote, zware verdriet had haar eindelijk ingehaald. Ze moest huilen, Het gehuil kwam uit haar buik omhoog en stroomde door haar keel naar buiten met zo’n kracht dat ze nauwelijks meer kon ademhalen. Daarna begint ze te snikken, luid en onmenselijk’. Zo tekent de Zweedse schrijfster Marianne Fredriksson het begin van de Paasmorgen, in haar roman Volgens Maria Magdalena.

‘Houd me niet vast’ (Joh. 20:17) ‘Maar ik houd vol, in de hoop eens dat te kunnen grijpen waarvoor Christus Jezus mij gegrepen heeft’ (Fil. 3:12) ‘Het grote, zware verdriet had haar eindelijk ingehaald. Ze moest huilen. Het gehuil kwam uit haar buik omhoog en stroomde door haar keel naar buiten met zo’n kracht dat […]

Een internationaal-oecumenische insteek Enkele jaren geleden koos de Raad van Kerken in Nederland voor een nieuwe insteek in het oecumenisch gesprek over de maaltijd des Heren. In de eerste decennia van de moderne oecumenische beweging had de theologische dialoog over de oude leergeschillen centraal gestaan, later werd voor een invalshoek vanuit de liturgie gekozen, en […]

‘Alles heeft Hij voortreffelijk gemaakt op zijn tijd; ook heeft Hij de eeuw in hun hart gelegd, zonder dat de mens van het werk dat God doet, van het begin tot het einde, iets kan ontdekken’ (Prediker 3:11 NBG) God heeft ‘de eeuw’ in het hart van de mensen gelegd. Zo geeft de NBGvertaling van 1951 die raadselachtige woorden […]

‘Alles heeft Hij voortreffelijk gemaakt op zijn tijd; ook heeft Hij de eeuw in hun hart gelegd, zonder dat de mens van het werk dat God doet, van het begin tot het einde, iets kan ontdekken’ (Prediker 3:11 NBG) God heeft ‘de eeuw’ in het hart van de mensen gelegd. Zo geeft de NBG- vertaling […]

Eind oktober 2013 komt de Wereldraad van Kerken voor zijn tiende assemblee naar Busan, in Zuid-Korea. Het thema: God of life, lead us to justice and peace. Er staat veel op de agenda. Daartussen ook een rapport van Faith and Order, de theologische denktank van de Wereldraad, waarvan men hoopt dat het een vergelijkbare betekenis […]

Dit themanummer van Kerk en Theologie zou zo niet bedacht en gemaakt zijn, als er niet al wat langere tijd sprake was van een herleefde discussie over de doop. Die hangt op haar beurt weer nauw samen met veranderingen in de kerkelijke praktijk rond de doop. In deze bijdrage wil ik dieper ingaan op de […]