Met de kinderen: Een volle boodschappentas

Bij 1 Koningen 17,7-16

Bemoediging

v: Onze hulp is in de naam van de Eeuwige
a: die hemel en aarde gemaakt heeft,
k: die ons brood geeft om te delen,
k: die ons plezier geeft om samen te spelen.
v: Zoals de Eeuwige zorgt voor ons, zo willen wij zorgen voor elkaar.
k: Uw Naam willen wij niet vergeten:
a: U die met ons meegaat, amen.

Monoloog

Voorganger doet vertelsjaal om en pakt een grote boodschappentas.

Ik ga jullie vertellen van een wonder. Deze boodschappentas is leeg. Kijk maar. (Laat de tas zien, hou ’m ondersteboven.)

En wat is nu het wonder? … Ja, dat die vol komt, en wel gratis en voor niets!

De tas kwam vol, maar ik moest er wel hard voor werken. Ik vroeg aan restaurants of ze nog wat eten over hadden dat ze niet konden gebruiken. En sommige winkels gooiden groenten weg die er niet mooi uitzagen. En ’s avonds ging ik af op de barbecuelucht in de straat en vroeg ik om restjes eten. Zo kwam mijn tas vol. Van alles wat ik kreeg, heb ik lekkere taarten gebakken. Bloemkooltaart met hagelslag en hutspotcake met satésaus. Mijn zoontje vond het heerlijk en vertelde het aan iedereen op straat. De volgende dag kwamen er kinderen die mijn taarten ook wel eens wilden proeven. En de dag daarna kwamen die kinderen weer langs, niet om taart te eten maar om restjes eten te geven voor nieuwe taarten. Zo bleef die boodschappentas vol. Ik stond tot drie uur ’s nachts de meest vreemde taarten te bakken. Prachtig! Het was een wonder!

Bijbel

In de Bijbel staat een verhaal dat hier op lijkt. Een vrouw met een zoontje heeft alleen nog maar wat meel en olie in huis om een paar koeken te bakken. Daarna zullen zij en haar zoontje sterven van de honger. Als ze ziet dat de profeet Elia ook honger heeft, deelt ze toch haar laatste koek met hem. Wanhopig vraagt ze of de God van Elia nog een oplossing heeft. En jawel… die God helpt: ze kan elke dag brood bakken. De arme vrouw dankt God voor het wonder van het brood.