Voorgevel
‘Zuiverheid van hart’. Dat is de naam van de serie bezinningsavonden die ik geef. Ze gaan over de monniken die in de vierde eeuw in de woestijn van Egypte woonden. Of eigenlijk gaan ze niet over de monniken, maar over de demonen die zij in de stilte en de onherbergzaamheid in zichzelf tegenkwamen. Vraatzucht, begeerte, hebzucht, woede, verdriet, lauwheid, hoogmoed en ijdelheid. Krachten in een mens, stemmen in de ziel, die het denken en handelen sturen. En niet in de richting van God. De monniken zagen deze krachten in zichzelf onder ogen en vochten ertegen. Zij probeerden zo zuiver mogelijk van hart te worden, opdat God in hun leven intrede zou kunnen doen. Tja. Zo’n rijtje zonden. Gelukkig heb ik er niet zo’n last van, ben ik geneigd te denken. Die gedachte ken ik. Meestal betekent die dat ik er wel degelijk last van heb, maar dat ik dat niet wens te erkennen. Ik stop mijn ondeugden liever weg achter welgemanierdheid, welbespraaktheid en vroomheid. Laat anderen maar worstelen; ik sta daarboven. Hoogmoed natuurlijk. Maar ik kom mezelf goed tegen. De avonden zijn voor de deelnemers én voor mij confronterend en pijnlijk. Overigens was ik gewaarschuwd. Daags voordat de groep bij elkaar komt, droom ik: Ons huis wordt door bouwvakkers onder handen genomen. Steen voor steen bikken ze de voorgevel eruit. De lelijke binnenmuur komt bloot te liggen, zichtbaar voor iedereen die langskomt. Ik ontwaak radeloos en verward. Wat moet een mens zonder voorgevel?
Marga Haas is theoloog en redactielid van Open Deur (www.margahaas.nl).