Lezen en verstaan, lezen en geraakt worden, lezen met hoofd en met hart… op velerlei manieren lezen we. Gewone boeken, maar zeker ook het bijzondere boek de Bijbel. In dit stuk worden we bij de hand genomen om de Bijbel te léren lezen. Misschien wel om straks te zeggen dat dat ‘vreugde geeft, meer vreugde dan rijkdom en overvloed’.

Anne-Mareike Schol-Wetter hield op 2 februari 2024 een toespraak bij de presentatie van het boek De bijbel als biografie van God en mensen. Geschiedenis en hergebruik van teksten, geschreven door Eep Talstra. In deze schriftelijke uitwerking van de toespraak beschouwt Schol-Wetter het boek van Talstra vanuit de vraag of er een lijn bestaat tussen professie en geloof in het vak van de Bijbelinterpretatie.

David, schaars gekleed dansend voor de ark, zijn vrouw Michal die daar haar neus over ophaalt en David die haar op zijn beurt op haar plek zet: het is een verrassend levensecht relaas over het huwelijksleven van Israëls meest geliefde koning, maar ook een verhaal dat de nodige vraagtekens oproept. Was Michals reactie inderdaad misplaatst? Of had zij toch een punt, en had David zich inderdaad ‘ontbloot’ (overigens ook al een woord met ambigue betekenislagen, van een goddelijke openbaring, bijvoorbeeld in Genesis 35:7 en Jesaja 22:14, tot en met seksueel aanstootgevend gedrag, zoals in Exodus 20:26; Ezechiël 16:36)? En als David inderdaad te weinig om het lijf had, waarom krijgt Michal dan niet alleen van David zelf, maar ook van de verteller de wind van voren?

‘Zeg me wat je leest, en ik vertel je wie je bent.’ Deze uitspraak vat een belangrijk aspect van digitaal (bijbel)lezen samen: de route die iemand op de digitale snelweg aflegt, is traceerbaar. Wie online leest, vertelt ons dus iets over wie hij of zij is.

De ontstaanstijd van het boek Judit – vermoedelijk aan het einde van de tweede eeuw voor Christus – was een spannende tijd voor de groep die zichzelf als erfgenamen van Abraham zag. In meer dan één opzicht waren ze druk bezig zichzelf opnieuw op de landkaart te zetten.