Met Witte Donderdag begint in de westerse kerk het Paastriduüm, de drie dagen waarop het verhaal van Jezus’ lijden, sterven en opstanding in herinnering wordt geroepen. Het is een belangrijk verhaal: als kerk nemen we de tijd het breed uit te meten.
Het is opvallend dat waar de synoptici bij de beschrijving van het laatste avondmaal vertellen over het breken van het brood en het delen van de beker, de evangelist Johannes het delen van brood en beker niet eens noemt. In plaats daarvan voegt Johannes hier het verhaal in van de voetwassing door Jezus. Wat kan de betekenis zijn van deze opvallende keuze van Johannes?
