Verdriet is een werkwoord

Op verzoek van de uitgever schreef ik het boek Verdriet is een werkwoord, aanvankelijk met enige aarzeling. Er is immers meer geschreven over dit onderwerp. Het boek van Wim ter Horst `Over Troosten en Verdriet’ vind ik nog altijd onovertroffen. Waarom ik het dan toch schreef? Ik had een paar redenen; de uitgever wilde iets handzaams, dat je gemakkelijk wegeeft. En ik wilde wel graag wat kwijt over hoe mensen denken over leed, omdat dat de inhoud van troost erg kleurt, zonder dat men zich dat altijd bewust is. In een tijd waarin allerlei gedachten populair zijn over leed en verdriet helpt het als je je bewust bent van je gedachten en opvattingen over leed. Vind je bijvoorbeeld dat dat bij het leven hoort? Of dat je daarvoor zelf gekozen hebt omdat je meent dat elke ziel zijn eigen lichaam kiest? Vind je dat je leert van leed?
Of durf je het aan dat allemaal niet zo precies te weten en toch te vertrouwen op een God die met mensen mee trekt? Valt er iets te troosten? Wat voor hoop heb je nog? Christelijk geloof heeft geen antwoord op alle vragen, leerde ik ooit. Maar christelijk geloof heeft wel genoeg antwoord om het met die vragen uit te houden. Dat is mijn richting.
En ook denk ik dat elke tijd weer opnieuw onder woorden moet brengen hoe er getroost kan worden, en hoe beter niet. Wie verdriet heeft en rouwt heeft `huiswerk’ te maken, er overkomt je van alles waar je misschien niet op rekent. Is er een weg te vinden in de doolhof van verdriet? Ik denk het wel, een beetje. En ook denk ik dat iedereen op zijn eigen manier die weg moet vinden, er is geen regel voor, er is geen `beste’manier.  Dat er anderen bij nodig zijn die met geduld in de buurt willen zijn is meestal wel een voorwaarde. De metafoor van `een weg’  (met een begin en een einde) spreekt me niet zo aan. De metafoor van het doolhof of van de wenteltrap blijkt behulpzaam. Die wenteltrap is daarom gekozen voor de cover van het boek. Ik probeer in het boek een aantal mythes te ontzenuwen, zoals dat de tijd alle wonden heelt.  De tijd heelt niet zomaar alle wonden, er is meer nodig: gesprek, tijd en tranen. Verdriet is een werkwoord.
Margriet van der Kooi
Ds. M.A.Th. van der Kooi-Dijkstra is geestelijk verzorger in het Zuwe Hofpoort Ziekenhuis te Woerden. Zij publiceerde eerder het boek Pelgrims en zwervers. Gesprekken over God en ons. Een quote uit de recensie in Christelijk Weekblad leest u hier.