Aandacht voor de kinderen in Gods gemeente

Welke plek geven wij onze kinderen in de gemeente? Geven wij ze aandacht? Wat is ‘goede’ aandacht? Wat hebben ze nodig? Hoe kunnen wij naar ze luisteren, écht luisteren? Mogen ze er zijn?

Hoe schenk je ‘goede’ aandacht?

Wat belangrijk is om ‘goede’ aandacht te kunnen schenken is onder andere: Doorvragen. Niet alleen vragen ‘hoe gaat het met jou?’ en dan stoppen als het  kind zegt ‘goed’. Vraag dan even door: ‘wat heb je gedaan gisteren? hoe vond je dat? wat vind je het leukste?’ (enzovoort). Vooral als je weet dat er iets speelt (verlies, angst, corona, eenzaamheid), vraag daar dan eens specifiek naar. Maar ook als je niet weet of er iets speelt, is het goed om aandacht te geven en door te vragen. Soms zit een kind met iets waar je geen weet van hebt. En ook al zal het daar niet direct mee komen, oprechte aandacht is voor iedereen altijd ontzettend belangrijk, ook voor kinderen.

‘Zijn waar de ander is’

Ik heb gemerkt in mijn coaching (in mijn eigen praktijk en als online chatcoach bij Stichting Chris) dat oprechte aandacht kinderen ontzettend goed doet. Het feit dat er echt naar je geluisterd wordt, kan al ontzettend helend zijn. Ik leerde bij Stichting Chris dat ‘je moet zijn waar het kind is’. Dat is denk ik de kern van een goed contact: ‘Zijn waar de ander is’. En dat klinkt misschien makkelijk, maar dat is het vaak niet. Het vraagt volledige aandacht om werkelijk bij het kind te kunnen zijn. Wat denkt het kind, wat voelt het kind, wat is belangrijk, waar heeft het behoefte aan, waar gaat het echt om. Je verplaatsen in het kind, of in elk geval écht luisteren naar wat het kind te zeggen heeft. En dat kan heel lastig zijn. Echt luisteren is heel moeilijk. Hoe snel vul je niet iets in. Hoe snel dwalen je gedachten niet af naar je eigen ervaringen en gedachten. En als ouders (en als ouderen) zijn we vooral geneigd om het kind ‘op te voeden’, te laten weten hoe het hoort en wat goed is. Maar als je wilt dat een kind iets van jou aanneemt, zul je eerst echt contact moeten maken.
En dan nog leert een kind meer van wat jij doet dan van wat jij zegt. Ik denk dat het belangrijk is dat we een kind als volwaardig mens zien. Iedereen wil gehoord en gerespecteerd worden, ook een kind.

Kwaliteiten benoemen

Je kunt kinderen hele gerichte en persoonlijke aandacht geven door bijvoorbeeld eens de kwaliteiten van een kind te benoemen. En dan niet ‘wat heb jij dat knap getekend’ (dus niet de prestaties van een kind benoemen), maar ‘wat lief dat jij een tekening voor je zieke zusje gemaakt hebt’ (dus wat het gedaan heeft). Niet ‘wat ben jij goed stil geweest’, maar ‘wat vind ik het fijn dat je zo stil geweest bent, nu kon ik goed luisteren.’ Kinderen moet niet geleerd worden goed te presteren of gehoorzaam te zijn, kinderen moet geleerd worden liefde en respect te hebben voor anderen. (Lees in dit verband ook eens mijn blog over ‘Complimenten geven’. Daar bespreek ik het uitgebreider.)

Zoek de balans

Natuurlijk draait niet alles alleen om het kind. Maar alles draait ook niet alleen om de volwassene. We hebben allemaal een plaats. Je kijkt (letterlijk) snel over kinderen heen, maar ook de kinderen moeten gezien worden. Kinderen horen bij de gemeente. Ze zijn de toekomst, maar ze zijn ook nu deel van de gemeente.

Misschien herken je dit allemaal wel en doe je het inderdaad ook zo. Laat dit dan vooral een bemoediging zijn om daarmee door te gaan. Maar misschien laat dit je nadenken over jezelf: heb ik eigenlijk oprecht en genoeg aandacht voor de kinderen? Laat het dan een aansporing zijn om er (meer) aandacht voor te hebben.

Ik hoop oprecht dat we allemaal steeds meer leren om oprechte aandacht te hebben voor de kinderen. Ze horen er volledig bij. Geef ze een plek en zie hun kwaliteiten. Dat kan in deze coronatijd misschien best lastig zijn, omdat we elkaar minder vaak fysiek zien. Als dat zo is, kunnen we alternatieven zoeken (een kaartje sturen misschien?) en we kunnen ons in elk geval voorbereiden op de tijd dat het wel weer mag, elkaar fysiek en met aandacht ontmoeten.