Alsof hij er nog was
Bij Johannes 14,15-21
Verhaal
Het was een verdrietig groepje, die groep 7 van De Schakel. Ze zaten bij elkaar en staarden maar wat voor zich uit. Een paar meisjes zaten zachtjes te fluisteren.
‘Waar hebben jullie het over?’ vroeg Geert.
‘Over meester Job,’ zei Tineke.
Ergens in de klas klonk een diepe zucht.
Want meester Job was doodgegaan. Zomaar, ineens. En de klas was achtergebleven zonder meester.
‘Ik mis hem,’ klonk de stem van Abdel.
‘Ik ook,’ zei Shanti.
‘Ja,’ zei Geert, ‘ik mis vooral zijn grapjes.’
Tineke vertelde hoe graag ze altijd naar zijn verhalen luisterde. Abdel vond het zo knap dat de meester wel streng was, maar toch altijd aardig bleef. En Shanti vond dat de meester zo mooi zong.
‘Weet je wat?’ riep Jesse. ‘Als wij nou eens de club van meester Job worden? Dan maken wij zijn ‘meester Job-grapjes’ en vertellen wij elkaar zijn verhalen. En we doen precies zoals hij wilde: eerlijk en aardig. En we zingen ook af en toe.’
Dat vond de klas een geweldig idee. Zij waren de club van meester Job en ze deden zoals ze van hem geleerd hadden. Dan zou het steeds zijn alsof hij nog een beetje bij ze was, en zij bij hem.
Uitleg
Vertel dat de leerlingen van Jezus Hem misten toen Hij naar de hemel was gegaan. Net als de klas van meester Job gingen Jezus’ leerlingen doen wat Jezus wilde: goed leven. En het klopte wat Jezus had gezegd: Hij was wel weggegaan, maar ze waren niet alleen. Soms voelde het alsof Hij er was, in henzelf en om hen heen. Net als bij de klas van meester Job.
Muzieksuggestie
‘Je naam in de sterren’ van Jan Smit.
Bij Johannes 14:15-21
