Hoe kunnen we de tegenstrijdig lijkende teksten over slavernij in de Kolossenzenbrief het beste lezen? In dit artikel wordt er gekeken naar verschillende interpretaties en benaderingen van de tekst: waar gaat het eigenlijk over?

In Korinte ging er een hoop fout wat seks betreft. Die indruk wekt Paulus althans. Bij geen enkele andere gemeente komt hij zo vaak terug op het thema van dit nummer, ‘foute seks,’ en ook nergens anders geeft hij zulke uitgebreide instructies over hoe het dan wel moet. Wat was er precies aan de hand? En waarom was dit juist in Korinte zo’n probleem?

‘Hoe kunnen we de weg weten?’ Dit citaat uit Johannes 14,5 is een toepasselijke openingszin aangezien het een uitspraak betreft van de enigmatische figuur die in dit nummer van Schrift centraal staat: de apostel Tomas.

Tomas is zo ongeveer overal. Iedereen kent wel een T(h)omas, of het nu een bekende Nederlander, familielid of kennis betreft of een van de beroemde Thomassen uit de geschiedenis, waaronder een aantal die net als de apostel zelf heilig zijn verklaard (zoals Thomas Aquinas, Thomas More en Thomas Becket). Veel mensen hebben op een Sint Thomasschool gezeten of hebben een kerk met die naam bezocht. Anderen zijn misschien in een naar Tomas genoemde plek op vakantie geweest, of dat nu Sankt Thomas, Saint-Thomas, Santo Tomás of het Amerikaanse eiland Saint Thomas betrof.

Waarom zou je voor de aarde zorgen als die toch zal vergaan? Als God van plan is de aarde te vernietigen, is het dan zo’n probleem als we die ondergang nog wat bespoedigen? Voor een behoorlijk aantal mensen, vooral gelovigen van Amerikaanse fundamentalistische snit, zijn dit reële vragen. En hebben ze niet een punt? Want in tegenstelling tot wat de klimaatbeweging beweert is er in de Bijbelse traditie wel degelijk de hoop en verwachting dat er een nieuwe aarde, een ‘planeet B’ zal komen.

Een belangrijke reden waarom de Pastorale brieven voor veel lezers tot de minder aansprekende gedeelten van het Nieuwe Testament behoren, is de nogal seksistische toon jegens vrouwen.

Paulus begint de Galatenbrief op ongewone wijze. De gebruikelijke dankzegging slaat hij over en hij trekt direct fel van leer tegen de geadresseerden. Paulus doet er in de eerste twee hoofdstukken van de brief alles aan om zijn boodschap en vooral ook zijn persoon te verdedigen.

Genade is een uiterst belangrijk begrip in de christelijke traditie. Het speelt een voorname rol in het werk van grote namen als Augustinus en Luther en het werd in het verleden ten onrechte vaak gezien als het cruciale verschil tussen het christendom, de ‘religie van genade’, en het jodendom, een wettische religie waarin Gods zegen verdiend zou moet worden. Maar wat verstaan we nu precies onder genade?

Kort samengevat komt het verhaal van de verspieders in Numeri 13 en 14 hier op neer: veertig dagen onderzoek levert veertig jaar vertraging op. Veertig dagen hebben de pioniers van Israël nodig om te bekijken of het land Kanaän, aan de kust van de Middellandse Zee, geschikt is om hun volk op te nemen. Maar omdat hun rapportage tegenstrijdig is en tot verwarring leidt, blijft het volk verbijsterd achter in de woestijn, veertig jaar.