Hoe is het voor een moeder om een zoon te hebben met een ernstige beperking, en die dan ook nog te verliezen als hij 16 jaar oud is? Thijs Tromp had er een gesprek over met Elisabeth van Windt, moeder van Tobias.

‘Wat is eigenlijk het verschil tussen diaconaat en pastoraat?’ Bij de werving van nieuwe medewerkers in de gemeente wordt die vraag nog wel eens gesteld. Wat zou u antwoorden? In dit artikel een nauwkeurige toelichting met een verrassende uitkomst…

Voor de relatie tussen kerken en overheden bestaat geen blauwdruk. In iedere tijd moeten kerken een eigen, al of niet passende verhouding vinden tot de overheid. Het diaconale werk speelt een belangrijke rol in het positioneren van kerken ten opzichte van de overheid.

Wat betekent de huidige inflatie voor wie leven op en onder de armoedegrens? Welke rol kunnen kerken spelen bij armoedebestrijding? Thijs Tromp wijst op een paradigmaverandering.

In de samenleving gaat het vaak over zorgverleners en zorgafhankelijken. Kijken we binnen de gemeente zo ook naar elkaar? Hoort diaconaat dan bij zorgverlening? Hier een veel ruimere, en vooral gelijkwaardiger visie op ons ‘dienstbaar zijn’.

De auteur van de passage schrijft over de tijd dat hij een puber was en niet wist aan te sluiten bij iemand met een beperking. Hij voelt zich ongemakkelijk in het contact met iemand die er anders uitziet en anders communiceert. Tegelijk neemt hij waar dat Hemmo, de jongen met meervoudige beperkingen, contact zoekt. Hij ziet een groepje jongens staan en wil er bij horen. Wat hij precies van hen verwacht in dat contact en hoe je dat alsiemand uit de buurt zou kunnen realiseren, blijven open vragen.

De maatschappelijke gevoeligheid voor het onrecht van uitsluiting lijkt groot. Overheidsinstellingen, scholen, zorgen welzijnsorganisaties spannen zich in om mensen die niet meedoen of er niet bij horen mee te laten doen. Wat zou te midden van al deze op inclusie gerichte acties de specifieke bijdrage van het diaconaat kunnen zijn?

Behalve een vitale praktijk is diaconaat ook een perspectief, dat de wereld om ons heen beziet vanuit de ervaringen van mensen in de marge in het licht van Gods vrede en gerechtigheid. Het beeld van diaconaat als praktische poot van de kerk schiet daarom ernstig tekort. Diaconaat stelt zich in dienst van de hoop dat Gods missie in deze wereld een andere werkelijkheid aan het licht brengt.