23e dag van de Veertigdagentijd met vandaag een bijdrage van Stephan de Jong

Ik heb dorst
De menigte vermaakte zich. Bij een kruisiging viel er wat te beleven. Leven en dood raakten elkaar. Het theater van de koude rillingen. Dat de hoofdrolspelers misdadigers waren die hun terechte straf kregen, maakte het allemaal nog aantrekkelijker.
Christus hing daar stil. De pijn sneed door zijn lijf. Verdoofd prevelde hij dat hij dorst had. Hij besefte het nauwelijks. Zijn geest gleed voortdurend weg uit het hier en nu.
Dan dwaalde zijn geest even door andere werelden. Hij ging een paleis binnen. Er was feestrumoer, muzikanten speelden, danseressen dansten. De machthebbers der aarde laafden zich aan voedsel en wijn en vergaten de bedelaars aan de poort. ‘Vergeef het hen, zij weten niet wat zij doen,’ sprak Christus in stilte.
Zijn geest dwaalde verder, naar een slagveld waar kanonnen klonken en trompetten triomfantelijk schalden. In de ogen van de veldheren was het verlangen naar bloed, overwinning en macht te lezen. ‘Vergeef het hen, zij weten niet wat zij doen.’
Christus’ geest dwaalde verder en ging een kathedraal binnen. Orgelmuziek vulde de ruimte, een veelstemmig koor loofde luidruchtig de Heer. Dat de wereld buiten brandde, hield niemand bezig. ‘Vergeef het hen, zij weten niet wat zij doen.’
Christus’ geest daalde af in de diepte van de hel. In het duister stonden schimmen. Het waren de verminkten en gesneuvelden uit de oorlog. Er stonden mismaakte bedelaars, gehuld in lompen. Op de grond lagen zieken, melaatsen, sommigen kinderen nog. Toen zij Christus zagen, strekten zij hun handen naar Hem uit en begonnen zij te roepen. Hun geschreeuw vervulde het duister.
Toen sloeg Christus de ogen op. ‘Ik heb dorst,’ riep hij nogmaals. Men reikte hem een spons gedrenkt in azijn. Maar dat bedoelde hij niet. Hij had dorst naar licht. Voor de gevangenen, mismaakten, zieken, misdadigers, voor allen vroeg hij om het licht van de hemel.
Stephan de Jong is predikant in Bussum. Bij Uitgeverij Meinema verscheen onlangs zijn nieuwe boek U doet niets, want U bent God.

23e dag van de Veertigdagentijd met vandaag een bijdrage van Stephan de Jong

Ik heb dorst De menigte vermaakte zich. Bij een kruisiging viel er wat te beleven. Leven en dood raakten elkaar. Het theater van de koude rillingen. Dat de hoofdrolspelers misdadigers waren die hun terechte straf kregen, maakte het allemaal nog aantrekkelijker. Christus hing daar stil. De pijn sneed door zijn lijf. Verdoofd prevelde hij dat […]