32e dag van de Veertigdagentijd, vandaag met Marije Vermaas

Dorstig maken
Toen ik aan het brainstormen was over een naam voor een nieuwe vrouwenserie, kwam ik op de naam ‘Dorstlessers’. Het zouden boekjes moeten worden die de dorst lessen van vrouwen die altijd op zoek zijn naar meer. Naar meer van God, meer vreugde, betere vriendschappen, betere banen, meer rust. Vrouwen die op zoek zijn naar een Bron die hun ziel, en hun onrust, van water voorziet.  Maar, zo zei de uitgever terecht, niet iedereen heeft altijd dorst.
‘Dorstlessers’ veronderstelt dat je dorstig bent en dat je behoefte hebt aan iets dat je dorst lest. Dat gaf te denken. Ik ga er namelijk vaak vanuit dat mensen weten dat zij dorst hebben. Toch lijkt ook de uitnodigende uitspraak van Jezus erop te wijzen dat kennelijk niet iedereen weet dat hij dorst heeft. ‘Wie dorst heeft, kom!’ Hij zegt niet: ‘Je hebt natuurlijk dorst, dus kom bij Mij!’ Het lijkt haast een vrijblijvende oproep aan hen die van zichzelf weten dat ze dorstig zijn.
Bewust worden van je dorst
Toen mijn dochter net geboren was, schreeuwde zij de hele buurt bij elkaar als ze dorst had. Haar gehuil ging door merg en been, zij kon heel goed duidelijk maken wat ze wilde: melk! Drinken is een eerste levensbehoefte. Zonder vocht gaan we dood. Toch is het voor de meesten van ons een vanzelfsprekendheid geworden dat er altijd drinken is. En daardoor zijn we vergeten wat het is om dorst te hebben. (Gelukkig maar trouwens!) Het is daardoor moeilijk om te zoeken naar de Bron. Mensen zoeken op allerlei verschillende manieren naar meer. We worden in het dagelijks leven zo in beslag genomen door  werk, media, sociale contacten, financiën, hobby’s  en noem maar op dat we soms bijna vergeten waar het echt om gaat. Wat onze diepste behoefte en verlangens zijn. We vergeten stil te staan en ons bewust te worden van onze dorst, waardoor we dikwijls verzaken naar de enige Bron te gaan die onze honger en dorst naar meer volledig kan lessen.
Zout maakt dorstig
Hoe zou de kerk mensen van nu kunnen helpen bij het zoeken naar de Bron? Ik denk door zelf zout te zijn. Zout maakt dorstig. Zout zijn helpt mensen in te zien waar ze naar op zoek zijn, dat zij diep van binnen dorst hebben, die gelest kan worden door Levend Water. Misschien is dat wel de belangrijkste taak van de kerk, de gemeenschap: mensen dorstig maken. Als wij het zout van de wereld zijn, zoals Jezus ons uitdaagt, dan zullen mensen in onze omgeving weten dat zij dorstig zijn. En wat kunnen wij ze dan aanbieden? Wij kunnen ze wijzen op Jezus. Hij is de Bron van Levend water, water dat onze dorst lest. En het is nog mooier! Als Zijn Geest in ons woont, mogen wijzelf, door Gods genade, een bron zijn van Levend Water. ‘Stromen van levend water zullen stromen uit het hart van wie in mij gelooft’, zegt Jezus. Wat bijzonder: wij, de dorstigen, mogen zelf een bron worden voor anderen die dorstig zijn!
Hoe de serie uiteindelijk is gaan heten? Essentials. Geloof in de dagelijkse praktijk, over de wezenlijke dingen van het leven. Geloof dat dorstig maakt én dorst lest.
 
Marije Vermaas schreef Beschuit zonder muisjes (2012) (www.beschuitzondermuisjes.com) en is eindredacteur van de Essentialsserie voor vrouwen (www.essentialsvrouw.nl).
 

32e dag van de Veertigdagentijd, vandaag met Marije Vermaas

Dorstig maken Toen ik aan het brainstormen was over een naam voor een nieuwe vrouwenserie, kwam ik op de naam ‘Dorstlessers’. Het zouden boekjes moeten worden die de dorst lessen van vrouwen die altijd op zoek zijn naar meer. Naar meer van God, meer vreugde, betere vriendschappen, betere banen, meer rust. Vrouwen die op zoek […]