Eerste Paasdag in de Veertigdagentijd, met André F. Troost

BRAK LACHEND IN DE NACHT DE HEMEL
Brak lachend in de nacht de hemel,
vroeg in de morgen danst het licht –
Pasen breekt open wat verzegeld,
voorgoed op slot lijkt, dood en dicht.
Nu is op slag het ijs gebroken,
de zwijgplicht van de stomme dood,
nu is het heilig woord gesproken:
Open u, aarde, geef uw brood!
Ruw bleven allen in gebreke:
wij, die beloofden trouw te zijn,
braken beloften, zijn gebleken
verraderlijk ontrouw te zijn.
Brak is de grond waarin wij zaaien,
de akker van een giftig hart –
hoe zal de oogst zijn als wij maaien?
Bitter, verzuurd, een steen zo hard.
Als niet de hemel was gebroken,
stralend in rozerode pracht,
was nooit een overvloed ontloken,
groen als de zomer, zoet en zacht.
Brak bleef ons water, brak de aarde,
noch heet noch koud, noch vlees noch vis,
als niet de aarde openbaarde
Hem die het brood des levens is.
Krachtig brak boven barre gronden
licht door een nacht vol duisternis:
Pasen verkondigt onomwonden
in vlees en bloed: Ichtus, de Vis!
Hij breekt de brakke aarde open,
Hij brak de bankring van de dood,
Hij laat ons in zijn lichtkring lopen –
Hij breekt, Hij deelt, Hij is ons brood.
melodie: Psalm 118
 
André F. Troost is emeritus-predikant en publicist. Klik hier voor een overzicht van zijn uitgaven.

Eerste Paasdag in de Veertigdagentijd, met André F. Troost

BRAK LACHEND IN DE NACHT DE HEMEL Brak lachend in de nacht de hemel, vroeg in de morgen danst het licht – Pasen breekt open wat verzegeld, voorgoed op slot lijkt, dood en dicht. Nu is op slag het ijs gebroken, de zwijgplicht van de stomme dood, nu is het heilig woord gesproken: Open u, […]