Dag 4 – Pelgrim
Redactie Theologie.nl
Innerlijke rust houd je niet voor jezelf. Met deze vrede mogen wij de wereld ingaan, net zoals Jezus deed. Om de smart van de mensen deelde Hij Zichzelf uit. In een klooster in Brugge vond ik [Mirjam van der Vegt] dit ontroerende gedicht:
Pelgrim ben ik, al zo lang.
Over vlaktes trek ik
in de malende zon.
Door de straten zwerf ik
als een dolende gast.
Klop aan bij de boeren,
zit neer bij de wijzen,
zoek met het diepst in mij
naar het hoogste van de hemel,
smeek de Barmhartige
om mij te verlossen
uit de snerpende leegte
in mijn angstige hart.
Hier ben ik, zeg ik,
maar ik ben er niet echt.
Waar zijt Ge, vraag ik,
maar verwacht geen antwoord.
Zo ga ik en ga ik
langs eenzame wegen,
zo werp ik mij neer
bij de kloosterhoven.
Ik zucht en ik roep
tot ik neerval en snik:
ik geef mij gewonnen,
raap mij op, neem mijn tranen,
zet mij neer waar ik zijn moet.
Ik zal doen wat ik doen moet
op de kracht van Uw adem,
om de smart van de mensen.
(Non Catharina Visser)
Bron: Mirjam van der Vegt, Koester je hart. 40 stiltetips voor je leven
Dag 4 – Pelgrim
Innerlijke rust houd je niet voor jezelf. Met deze vrede mogen wij de wereld ingaan, net zoals Jezus deed. Om de smart van de mensen deelde Hij Zichzelf uit. In een klooster in Brugge vond ik [Mirjam van der Vegt] dit ontroerende gedicht: Pelgrim ben ik, al zo lang. Over vlaktes trek ik in de […]
