Eerste kerstdag – ''Incarnatie 2014: God werd mens''

Incarnatie. God werd mens. ‘Ontvangen van de heilige Geest, geboren uit de maagd Maria’, zo luidt het officieel. Voor mensen buiten de kerk onmogelijk, bizar, een mooi sprookje, een bron voor grappen, maar zeker geen werkelijkheid. Voor mensen binnen de kerk al even onvoorstelbaar. Maar de incarnatie is méér dan een onmogelijk gebeuren uit een ver verleden. Het gebeurt tot op de dag van heden. Ik zag het onlangs nog met eigen ogen.
 
Vorig jaar december was ik in Brazilië op een internationale conferentie over revitalisering en vermenigvuldiging van kerken in een seculiere context. Er werd van alles gedeeld. Verrassende verhalen. We ontdekten – en dat blijft verbazen: Jezus is niet van gisteren… Hij duikt overal op. Is per definitie daar waar mensen vervuld van zijn Geest erop uitgaan. Een kwetsbaar gebeuren: Christus die zich in ons en door ons present stelt. Nog kwetsbaarder: in en door mij. Je snapt er niks van. Het is minstens zo wonderbaarlijk als die maagdelijke geboorte ooit. Maar het gebeurt. Allerlei verhalen overal vandaan bewezen het. En er was geen woord gelogen.
 
Het mooiste kwam na afloop van de conferentie. Gesproken woorden werden vlees en bloed voor mij. De incarnatie van Christus werd zichtbaar, tastbaar. Allereerst in een kerkdienst die we op zondag bezochten. De voorganger, een vriendelijke man maar allerminst een watje (aan wie doet dat ook al weer denken?) doopte 4 volwassen mensen, die onlangs via de één of ander Christus zó hadden ontmoet, dat Hij hun leven was geworden. Ongedacht en ongezocht. Net zoals de bijbel nogal eens verhaalt. Maar allermeest zag ik de incarnatie van Christus toen we op maandag een bezoek brachten aan een latino van rond de 40. Bouwvakker van origine. Maar sinds hij Jezus op het spoor kwam tevens evangelist in hart en nieren. Elke dag biedt hij in een arme en criminele wijk een veilige plek aan een groeiende groep kinderen. Uit afval maken ze onder zijn leiding de prachtigste ‘kunstwerken’. Hij tolereert niet dat er gelogen, gestolen, gescholden en gespuugd wordt. Legt kinderlijk eenvoudig uit dat wat je elkaar aandoet, ook Jezus aandoet.
 
Langzaam is de open plek achter zijn kerk een ‘eldorado’ aan het worden. Een paar vierkante meters hemel middenin een verziekte wereld. De schoffies komen er graag. Staan voor en na schooltijd steevast bij het hek, waar het – het is niet anders – ruikt naar zure pis. De geur van Christus lokt. Als vanzelf voelen ze aan dat het binnen de poort beter is dan erbuiten. Een verschil van dag en nacht. Spontaan werd ik er vrolijk van. Besefte terwijl onze latino links en rechts een plaagstootje aan ‘zijn’ kinderen uitdeelde: dit is Jezus ten voeten uit. Ineens drong het tot me door: ik sta hier kerst te vieren!
 
We zijn benieuwd naar uw reactie. Reageer nu via Facebook.
 
Paul Visser, predikant Amsterdam (PKN)

Eerste kerstdag – ''Incarnatie 2014: God werd mens''

Incarnatie. God werd mens. ‘Ontvangen van de heilige Geest, geboren uit de maagd Maria’, zo luidt het officieel. Voor mensen buiten de kerk onmogelijk, bizar, een mooi sprookje, een bron voor grappen, maar zeker geen werkelijkheid. Voor mensen binnen de kerk al even onvoorstelbaar. Maar de incarnatie is méér dan een onmogelijk gebeuren uit een […]