"Getuigenissen tijdens het Avondmaal zou fijn zijn"

Ds. Leo Smelt leerde op een veel persoonlijkere wijze het Avondmaal vieren in Peru. Terug in Nederland was hij geschokt door de afstandelijkheid en formaliteit waarmee de avondmaalsviering werd voltrokken. Om de viering van het Heilig Avondmaal nog dieper te beleven, schreef hij jaren geleden ‘Van kracht tot kracht’. Onlangs verscheen alweer de negende druk.
‘Vanaf mijn tijd als zendingspredikant in Peru heeft de inhoud en de vorm van het avondmaal me geboeid’, schrijft u. Waarom?
“Wat mij het meest geraakt heeft is dat ieder rond de tafel een dankgebed en een voorbede uitsprak. Zo hoort het ook dacht ik: Avondmaal vieren is dankzeggen. Dat het normaal is om tijdens de viering strak voor ons uit te kijken en pas in de middag- of avonddienst te danken, is wat mij betreft echt een misverstand. En dan elkaar aanvullen, want niemand heeft op z’n eentje genoeg goede dankwoorden.”
“Als we het hebben over de vorm: er was geen tafel. Dat heb ik in Peru wel gemist, want ik ben erg aan de avondmaalstafel gehecht. Dat vind ik een mooie kant van de Nederlandse traditie. De broeders en zusters in Peru kozen ervoor om in een kring te gaan staan en vervolgens heel persoonlijk het brood en de wijn aan elkaar door te geven. De manier waarop dit werd gedaan, sprak mij aan. Men keek elkaar oprecht in de ogen en soms werd er nog een bemoedigende boodschap aan toegevoegd: ‘Het lichaam van Christus voor jou’.”
Lees het volledige interview op CIP.nl.

"Getuigenissen tijdens het Avondmaal zou fijn zijn"

Ds. Leo Smelt leerde op een veel persoonlijkere wijze het Avondmaal vieren in Peru. Terug in Nederland was hij geschokt door de afstandelijkheid en formaliteit waarmee de avondmaalsviering werd voltrokken. Om de viering van het Heilig Avondmaal nog dieper te beleven, schreef hij jaren geleden ‘Van kracht tot kracht’. Onlangs verscheen alweer de negende druk. […]