De imitatie van Christus – Thomas Kempis, vertaald door Frank de Roo

In het najaar van 2024 verscheen de volumineuze 600-jarige jubileumeditie van De imitatie van Christus, met naast een nieuwe vertaling uitvoerige inleidingen en annotaties. Twee nieuwe edities met alleen de vertaling brengen Thomas’ geliefde meesterwerk binnen handbereik: een paperbackeditie voor een breed publiek en een luxe editie voor de liefhebbers die dagelijks met hun lijfboek willen mediteren.

In dit fragment schrijft Thomas Kempis over innerlijke vrede.

Tweede boek

Vermaningen om tot jezelf in te keren

3 Een goede, vreedzame mens

Eerst moet je zelf je vrede bewaren, en dan zul je anderen kunnen doen bedaren. Een vreedzaam mens is nuttiger, dan een zeer geleerde. Een hartstochtelijk mens interpreteert zelfs het goede verkeerd, en gelooft gemakkelijk kwaad. Een goede, vreedzame mens, keert alles ten goede. Wie goed in vrede verkeert, heeft nergens achterdocht over. Wie echter ontevreden is en opgewonden, wordt door allerlei achterdocht opgejaagd. Zelf heeft hij geen rust, en hij laat ook de anderen niet met rust. Vaak zegt hij wat hij niet zou moeten zeggen, en hij laat na wat voor hem beter zou zijn om te doen. Hij kijkt naar wat anderen verplicht zijn om te doen, en verwaarloost zijn eigen plicht.

Heb dus eerst ijver voor jezelf, en dan zul je ook juist kunnen ijveren voor je naaste. Je weet goed je eigen daden te verontschuldigen en te verbloemen, en de verontschuldigingen van anderen wil je niet aanvaarden. Het zou juister zijn jezelf te beschuldigen, en je broeder te verontschuldigen. Als je wilt verdragen worden, verdraag dan ook de anderen. Zie hoe ver jij nog staat van de ware liefde en nederigheid, die op niemand boos of verontwaardigd wordt, tenzij alleen op zichzelf. Het is niet bijzonder om met goede en zachtmoedige mensen samen te leven: dat bevalt immers iedereen van nature, en eenieder heeft graag vrede, en houdt meer van wie zijn mening delen.

Maar vreedzaam kunnen leven met harde en verdorven mensen of ongedisciplineerde of die ons tegenspreken, is een grote genade en een heel lofwaardige en dappere daad. Er zijn er die zelf hun vrede bewaren, en die ook met anderen in vrede leven. En er zijn er die noch vrede hebben, noch de anderen in vrede laten. Voor de anderen zijn ze een last, maar voor zichzelf zijn ze altijd een grotere last. En er zijn er die zelf hun vrede bewaren, én die streven om anderen te doen bedaren. Tenslotte is onze hele vrede in dit ellendige leven eerder te stellen in het nederig verdragen, dan in het niet voelen van de tegenslagen. Wie beter weet te lijden, zal meer vrede bewaren. Die is overwinnaar van zichzelf en heer van de wereld, vriend van Christus en erfgenaam van de hemel.