Menu

None

Geloven met de voetjes van de vloer

g

Jeffrey Schippers interviewde namens CIP.nl Philip Troost over zijn boek Energie van de Geest. Lees hier een deel van het interview.

“Als westerse christenen geloven we te veel met de voetjes van de vloer”

“Steeds meer christenen hebben oog voor de Heilige Geest. Maar die beweging heeft een keerzijde. Het geloof wordt te veel vergeestelijkt. Geloven met de voetjes van de vloer, zou ik het willen noemen”, vertelt Philip Troost. Hij vindt dat we onze ogen moeten openen voor wat misschien wel het belangrijkste is van hoe Gods Geest werkt: energie. Wat hij daarmee bedoelt? De voormalig predikant legt het uit in zijn nieuwe boek Energie van de Geest.

In de christelijke wereld is komt er meteen een schrikreactie zo gauw het woord energie valt. Waar komt die schrikreactie vandaan?

“In de westerse wereld hebben we een grote scheiding gemaakt tussen de geestelijke en fysieke wereld. Sindsdien koppelen we alles wat raakt aan ‘energie’ met bewegingen uit het oosten. Denk aan New Age, reiki en yoga. Dat zijn vaak de associaties die mensen hebben wanneer ze denken aan ‘energie’. ‘Dan zal het wel occult zijn,’ wordt vervolgens gedacht.

Maar dat iets uit het oosten komt, wil niet zeggen dat het verkeerd is. We doen er als christenen verstandig aan om ons realiseren dat we veel dingen zijn kwijtgeraakt die niet-christelijke stromingen wél hebben vastgehouden of herontdekt. Daarom kan ik niet zoveel met de gedachte: ‘Dit is niet-christelijk en dus per definitie ‘foute boel’.’ Die schrik en koudwatervrees zegt vooral iets over de angstige manier waarop mensen in hun geloof staan. Het is veilig om het werk van God zoveel mogelijk te begrenzen binnen vastomlijnde kaders. Alles daarbuiten is verdacht en gevaarlijk. We missen daardoor een heleboel!”


Energie van de Geest

Energie van de Geest - Philip Troost

In Energie van de Geest herijkt Philip Troost de kernwoorden van het christelijk geloof. We zijn verlost, maar echt vrij leven is een ander verhaal. We gaan voor onderlinge gemeenschap, maar je verbinden met elkaar, hoe doe je dat? Philip Troost laat zien hoe deze kloof tussen ideaal en werkelijkheid geen bron van frustratie hoeft te zijn maar een boeiend avontuur kan worden, vol beweging, groei en vitaliteit. Hiervoor hebben we de ogen te openen voor wat misschien wel het belangrijkste is van hoe Gods Geest werkt: energie. Troost ontdoet het woord energie van zijn oosters jasje en haalt het terug binnen het christelijke verhaal: energie is schepping van God. ‘Als de Heilige Geest ons in beweging wil zetten, dan is daar energie voor nodig.’

Wellicht ook interessant

None

In de betekenisvolle ruimte van de Geest

Er zijn vormen van spreken over de Geest waar ik eerlijk gezegd wat onrustig van word. Je krijgt voortdurend het gevoel dat je méér nodig hebt: méér geloof, méér verlangen, méér overgave. En daarvoor moet je dan uit je comfortzone stappen, proclameren, en ‘overwinnend’ leven. Een hijgerig soort christendom, waarvan je buiten adem raakt. Ik herinner me nog goed hoe ik tijdens de diensten in de evangelische gemeente waarin ik opgroeide, een fysieke spanning voelde bij sprekers of zelfverklaarde profeten die een ‘woord van de Heer’ hadden of een beeld wilden doorgeven. Steevast werd de heilige Geest daar verbonden aan het bijzondere, het grootse, het imponerende. Dat heeft al snel iets grotesks. Zo herinner ik me twee studiegenoten die allebei – toevallig – dezelfde profetie hadden ontvangen: ze zouden een grote bediening krijgen. De verleiding is dan groot om cynisch te worden, om het spreken van de Geest op een veilige afstand te houden.

Nieuwe boeken