Kerkdiensten in tijden van corona (2)

Verbonden blijven

Ds. André Priem, predikant van de Westerkerk in Ermelo:

“Al snel nadat duidelijk werd dat we niet op normale manier onze kerkdiensten zouden kunnen gaan houden, borrelden er allerlei ideeën en gedachten in me. De ochtend na de eerste persconferentie van de premier was ik vroeg wakker. Een steeds terugkerende gedachte was: We moeten toch iets doen om verbonden te blijven! Het aanbod vanuit de Protestantse Kerk (de landelijke uitzending op 15 maart) was prachtig, maar toch wilde ik zelf iets doen om uiting te geven aan het samen gemeente-zijn. Natuurlijk, je maakt deel uit van de landelijke kerk, de kerk wereldwijd, maar  juist als leden van een plaatselijke (wijk)gemeente ben je op elkaar aangewezen.

‘Dan gaan we toch online uitzenden.’ Technisch was het mogelijk, dus ‘Laten we het gewoon doen!’ Het betekende wel dat op vrijdag een nieuwe dienst voorbereid moest worden, maar dat gaf niet.
Bij de voorbereiding heb ik bewust gezocht naar vormen waarmee je iets van die verbondenheid zichtbaar zou kunnen maken. Een uitzending met beeld en geluid vanuit de eigen vertrouwde kerk door de eigen voorganger was al een eerste begin.
In de wekelijkse nieuwsbrief die verstuurd werd, nodigde ik de mensen uit om thuis alvast een kaars of waxinelichtje klaar te zetten. Aan het begin van de dienst ontstak ik twaalf waxinelichtjes aan het licht van de Paaskaars en nodigde de mensen uit om dat thuis ook te doen: Licht van Christus, licht dat het duister breekt. Waar je ook bent, in de kerk of thuis.
Er was een moment voor de kinderen, met daarin een praktisch voorbeeld dat de kinderen ook thuis konden doen. Verder konden mensen via sms of Whatsapp gebedsintenties doorgeven. Toen tijdens de dienst die intenties binnenkwamen, realiseerde ik me hoe mooi het eigenlijk was. Een lege kerk, gemeenteleden thuis en toch verbonden, met God en met elkaar. Samen één in Christus.

Een sfeer van bemoediging

Verbonden zijn, heeft te maken met de vorm maar ook met de inhoud. Regelmatig volg ik qua schriftlezingen het rooster dat ook door de kindernevendienst gebruikt wordt. Het kan een uitdaging zijn om juist nu vast te houden aan een leesrooster en iets met de daarin gegeven teksten te doen. Maar in deze weken zoek ik toch naar teksten die raken aan de corona-crisis en raken aan wat die  mensen doet. De context is medebepalend voor de tekstkeuze. Dat is een keuze die ik heb gemaakt.
Ik werd allereerst bepaald bij een tekst die ging over angst, 1 Johannes 4:18, en komende zondag gaat het over Jesaja 53, over Jezus als gewonde geneesheer. Teksten en thema’s waarin ik dicht bij de ervaring en beleving van mijn gemeenteleden probeer te komen.
Qua toonzetting zoek ik een sfeer van bemoediging, maar het is wel uitdagend om te kijken of je de huidige gebeurtenissen ook nog kan duiden in bijbels perspectief. Ik hoef niet te herhalen wat er in alle actualiteitenprogramma’s is gezegd, maar in het licht van het Evangelie zijn er misschien ook andere accenten te leggen. Daar zoek ik ook naar.

Bovendien poppen er allerlei levensvragen op: mensen worden geconfronteerd met hun eigen kwetsbaarheid. De maakbaarheid en controleerbaarheid van ons leven blijkt kleiner dan gedacht. En wat is de rol van God in dit alles? Dat zijn spannende, eerlijke vragen die benoemd moeten worden, waar je als voorganger iets mee moet.
En juist in die vele vragen zoek ik de verbondenheid met God vanuit de wetenschap dat Hij degene is die ons draagt! Hij is de grond onder onze voeten.
Rust en vrede blijven we samen zoeken bij Hem. In de kerk, of thuis online: daarin zijn we verbonden, daarin blijven we verbonden!”

De kerkdienst van 15 maart uit de Westerkerk is hier te zien en te beluisteren.