Kinderkerstfeest
Bij Lucas 2,33-40 / Lucas 2:33-40
Verhaal
Nu is het Kerstfeest alweer voorbij. De kerstboom staat er nog en de lichtjes voor het raam ook. De kaarsjes zijn half opgebrand. Gelukkig was er nog een kinderkerstfeest, met heel veel kinderen en ouders. Er was een kerstspel en een kinderkoor en elk kind kreeg een cadeautje. Maar ook dat is voorbij.
Maaike en Jos moeten nog even wachten in de hal van de school. Hun papa moet eerst andere kinderen naar huis brengen.
Er zitten een heel oude man en een nog oudere mevrouw te wachten op hun taxibusje.
‘Vond u het leuk?’ vraagt Maaike. Het was toch voor kinderen, denkt ze. Wat moeten die oudjes daarbij?
De man antwoordt: ‘Je moest eens weten hoe goed het me doet dat ik erbij mocht zijn. Een kerkdienst duurt voor mij te lang en de televisie is allemaal drukte en show. Dit was mooi: zo veel kinderen die liedjes zongen en het kerstverhaal hoorden. Jullie beginnen pas aan je leven. Nu weet ik dat het beter zal worden, dat jullie in vrede zullen leven en goed voor elkaar zullen zijn.’
De mevrouw heeft tranen in haar ogen, ziet Maaike. Zelf heeft ze het feest heel leuk gevonden. Van haar mag het altijd Kerstfeest zijn.
De mevrouw pakt een zakdoekje en zegt: ‘Kerstfeest is moeilijk voor mij. Ik denk aan alle mensen die er niet meer zijn, zoals mijn man… En we hebben een kindje verloren. Ik wil het niet meer vieren, nooit meer. Maar al die vrolijke kinderen hier doen me zo goed. Ik dank God dat ik dit mocht meemaken.’
Jos komt erbij staan en zegt: ‘Wat leuk: het feest was niet eens voor u bedoeld, maar u vond het nog mooier dan wij. Gaaf is dat!’
Vraag
Vind je het eigenlijk niet vreemd dat oude mensen liever naar een kinderkerstfeest gaan dan naar de gewone kerstdienst?
