Premium

Kindermoment: Keer om

3e zondag van advent

Bij Sefanja 3:14-20 en Lucas 3:7-18

Dit is de derde zondag van adventsproject: ‘De tafel van hoop’. De profeet Lucas staat centraal. In de kerk zit Lucas elke week aan tafel te schrijven. Op de tafel staan zaken die sombere dingen vertegenwoordigen. Telkens komt de profeet van de zondag met een tegenbericht, een goed bericht, en een voorwerp dat daarbij hoort. Dit wordt bij de tafel neergezet. Zo wordt het elke week in de kerk lichter en vrolijker. In de kinderdienst vertelt Lucas elke zondag zijn verhaal en eindigt met een lichtpuntje.

Het verhaal van Lucas gaat verder met Johannes. Hij doopt mensen in de Jordaan. Het vuile water van de Jordaan zal mensen schoonwassen als ze willen veranderen. Met de kinderen gaat het deze zondag over opnieuw beginnen.

Uit de bijbel

De oproep tot omkeer die vorige week klonk, wordt in dit gedeelte uit Lucas heel concreet gemaakt voor verschillende groepen mensen.
Het is mooi dat mensen zich niet boos van Johannes afkeren of beledigd afdruipen bij zijn harde woorden. Tenslotte is ‘Addergebroed’ niet bedoeld als compliment, maar gewoon een scheldwoord. Blijkbaar verstaat Johannes de kunst toch mensen aan zich te verbinden. Hij laat zien dat het in de orde die verwacht wordt, niet gaat om afkomst, maar om heilzaam leven voor jezelf en voor anderen. Johannes maakt het heel concreet: mensen worden opgeroepen om kleding en voedsel te delen. Ook voor tollenaars en soldaten heeft hij uitvoerbare opdrachten.
Omkeer heeft te maken met je levenswandel. Je laten dopen door Johannes in de Jordaan is een zichtbaar teken dat gevolg moet krijgen in je doen en laten. Het reinigingsritueel is daardoor niet alleen een ‘geestelijke’ schoonwassing, maar raakt tegelijk het dagelijks bestaan. Daar ben je uitgenodigd om die schoonwassing handen en voeten te geven.
Advent als verwachting doet een beroep op je eigen inzet. Wie een nieuwe wereld verwacht, moet zo leven dat het klopt met die verwachting. Voor Johannes is er dus geen ‘Stil maar, wacht maar’-verwachting. Zijn oproep is zodanig dat hij zelf de Messias lijkt. Dat schudt hij stevig van zich af: ik ben de voorbereider, dienstbaar aan wie komen gaat. Zijn doop zal meer zijn dan de mijne: Geest en vuur. In vers 17 worden daar beelden uit de agrarische wereld voor gebruikt: wan, dorsvloer, graan, kaf, schuur. De komst van de Messias gaat voor Johannes gepaard met vuur dat loutert.
De profeet Sefanja lijkt al een stap verder te zijn dan Johannes. Hij schetst een wereld waarin God in het midden van zijn mensen zal wonen en vernedering en verdriet niet meer bestaan.

Zie ook:

1^e zondag van advent – kindermoment Teken van hoop

2^e zondag van advent – kindermoment Een nieuwe weg

4^e zondag van advent – kindermoment Niets te zien?

Kerstmorgen – kindermoment Toekomst

In de kerk

Bemoediging en drempelgebed

Samen met een kind van de zondag. V = voorganger; Kvdz= kind van de zondag; A = allen

V: Onze hulp is in de naam van de Heer,

A: die hemel en aarde gemaakt heeft.

Kvdz: Wij willen luisteren naar u, God.

Maakt u onze oren open?

U bent de God van trouw.

A: Zie naar ons om in liefde. Amen

Gesprek

Op de tafel staat een grote bak met vies water. Er drijft van alles in. Lucas zit aan tafel en kijkt naar de bak.

Lucas: ‘Mijn tafel van hoop ziet er vandaag niet hoopvol uit. Wat een rotzooi zit er in het water. Daar kun je toch niks meer mee? Ik weet niet of het gaat lukken, die tafel van hoop’.

Sefanja komt aangewandeld. Hij heeft een schepnet en een stuk zeep in zijn hand.

Sefanja: ‘Dag Lucas. Hoor ik je praten over een tafel van hoop? Dat komt goed uit. Hoop is één van de mooiste woorden uit de bijbel. Mijn oma zei vroeger al: ‘Zonder hoop geen leven’.’

Lucas: ‘Ik weet het niet. Als je goed kijkt, is er zoveel dat niet hoopvol is. Moet je dit water zien… dat komt nooit meer goed!’

Sefanja: ‘Misschien ben ik teveel profeet. Ik houd altijd geloof dat het goed kan komen. Dat is mijn boodschap over de wereld van God. Jij kijkt naar het vieze water hier op jouw tafel en je weet dat veel water op aarde vies is. Ik kijk naar mijn schepnet. Daar kun je altijd mee aan de slag. Van alleen maar kijken is nog nooit iets veranderd, Lucas. Dat weet je zelf ook wel.

Ken je het verhaal van de zeepmaker? Hij mopperde op de dominee en zei: ‘Dat geloof, daar merk je toch helemaal niks van?’
De dominee keek naar buiten. Er speelden kinderen in de plassen, ze werden heerlijk vies. Hij zei tegen de zeepmaker: ‘Kijk, daar. Die zeep van jou, daar merk je toch helemaal niks van? Die kinderen zijn nog steeds vies’.
De zeepmaker antwoordde:‘Ja, je moet met zeep ook wel iets doen, dan pas werkt het’.
‘Ah’, zei de dominee, ‘dan lijken zeep en geloof op elkaar. Je moet er iets mee doen’.

Kom op, Lucas, dan gaan we kijken of we dit vieze water schoon kunnen krijgen’.