Liturgie

‘Vertalen is verraden, berijmen is verkleinen.’ Deze woorden schreef een mededichter mij een keer tijdens ons werk aan De Nieuwe Psalmberijming (DNP). Bij het berijmen van Psalm 116 voor DNP viel mij op dat de HSV de eerste woorden van Psalm 116 anders vertaalt dan de SV. Bij verdere studie ontdekte ik meer verschillen tussen de diverse Nederlandse vertalingen. Wat staat er nu eigenlijk precies en hoe zijn deze regels berijmd op de Geneefse melodie in diverse berijmingen?

Op Paaszondag van dit jaar overleed de dichter, theoloog en priester Huub Oosterhuis. Mattijs Ploeger laat zien hoe hij paste in de context van zijn tijd. Maar zijn bijbelse en liturgische taal maakt dat hij voor veel mensen zijn tijd ook overstijgt.

De oorsprong van Moederdag is zonder meer sympathiek te noemen. Toch wordt deze dag door voorgangers en pastores soms met lichte tegenzin tegemoet gezien. Niet alleen omdat de commercie nadrukkelijk haar aandeel in deze dag heeft opgeëist, maar ook omdat het feest altijd op een zondag valt. Ook al heeft het niet echt een kerkelijke of bijbelse oorsprong, je moet er wel wat mee. En hoe voorkom je dat het een exclusief feest wordt voor wie moeder is of (nog) een moeder heeft?

De drie banden van In wind en vuur zien er prachtig uit: een aanwinst voor de boekenkast. ‘Het eerste deel met de muziek past ook goed op de piano,’ zegt Gerda van de Haar die samen met Klaas Touwen de redactie deed.

Pinksteren Heilige Geest, U die met Pinksteren gewone mensen in beweging zette, kracht gaf woorden in de mond U die de verborgen kracht bent van de kerk U die ons Jezus laat zien Wij bidden U roep vandaag opnieuw mensen naar voren die in beweging willen komen voor Jezus die hun krachten in willen zetten […]

Bij de kroningsceremonie van Charles III op zaterdag 6 mei 2023 in Westminster Abbey in Londen zullen maar liefst twaalf nieuwe composities klinken. Vijf daarvan zijn geschreven om te zingen in de liturgie. Het betekent dat de kerkmuziekwereld straks weer nieuwe, feestelijke koormuziek rijker is.

Hans Jansen is een begrip in kerkmuziek-land. Vorig jaar verscheen zijn boek over de ontwikkelingen in protestants Duitsland. Hoe kijkt hij naar kerkmuziek in Nederland, in de liturgie – en daarbuiten?

Het is bijna lente. Hoewel de temperatuur op het moment van schrijven niet ver boven nul uitkomt, schijnt de zon al uitbundig en is er overal uit de grond een schitterende kleurenpracht van bloemen opgekomen. De dagen worden langer, de natuur loopt uit – nu nog voorzichtig, straks in uitbundig groen. In deze column bespreek ik twee middeleeuwse gezangen die de hernieuwde natuur op aanstekelijke wijze in verband brengen met de opstanding van Christus of met spirituele groei. Beide zijn geschreven in de twaalfde eeuw, het ene door Adam van St. Victor (circa 1112-circa 1192); het andere door Hildegard van Bingen (1098-1179).

Alles wordt duur en duurder. Tijdens de kerkenraadsvergadering wordt er opgemerkt dat er tegenwoordig wel een heel miserabel bosje bloemen op de liturgietafel staat. ‘… maar de prijs is het dubbele van wat het was’, bromt de penningmeester. Iemand die de bloemen had weggebracht liet weten zich met zo’n bosje bloemen wel wat ‘verlegen’ te voelen. Er valt een stilte en we kijken elkaar es even aan.