Menu

Basis

Tevreden stapte ik af

Het is afzien op weg naar de top. Een kwestie van aanzetten en doorstampen. En alles geven. Of toch maar liever niet?

Onderweg afstappen. Het was me nog nooit gebeurd. Al enkele jaren fiets ik samen met een vriend de 100 kilometer van Tecklenburg, een klein plaatsje net over de grens in Duitsland. Lekker op de racefiets, gewoon voor de lol. Er zitten een paar flinke klimmetjes in waar je echt je tanden in moet zetten. Na zo’n klim is het even bijkomen in de afdaling, om daarna slingerend af te zien en weer boven te komen op een andere top. En dat zes uur lang, met honderden amateurwielrenners om je heen, die dit ook allemaal zo ontzettend leuk vinden.

NIET GOED GENOEG

Natuurlijk, ik had heel weinig fietskilometers in de benen. En ja, ik had geen makkelijke tijd achter de rug. En, niet te vergeten: dit jaar was ons tweetal uitgebreid met twee vrienden die een hogere basissnelheid hadden dan ik. Daardoor zat ik op weg naar de startplaats soms al naar adem te happen. Materiaalpech had ik ook nog: mijn ketting vloog eraf als ik aanzette om aan een beklimming te beginnen. Misschien had ik niet moeten starten. Ik was gewoon niet goed genoeg, mijn vorm was ver te zoeken. Wat een flauwekul! TVanalistengepraat. Die zagen toch ook dat ik ‘alles had gegeven’. Nee, dat had ik dus niet. Ik was een keertje verstandig. De laatste paar bergen (echte ‘muren’) wilde ik gewoon niet op. Body en geest zeiden allebei: Niet doen. Het is te veel. Dus zei ik bij kilometerpaal 56 tegen mijn maatje, die zich had laten terugzakken: ‘Ik stop ermee. Rijd jij lekker door, ik pak de kortste, vlakke weg terug.’

EVEN MIJN VROUW BELLEN

En daar stond ik. Alleen langs de kant van de weg. Even mijn vrouw bellen, terwijl allerlei recreantenwielrenners aan me voorbij trokken die wel genoeg conditie hadden. Vol goede moed gingen zij de laatste 44 kilometer aan. Mijn zegen hadden ze! Ik was zeer tevreden dat ik afgestapt was. Het beste dat ik op dat moment kon doen. Volgend jaar weer een kans.

Walther Burgering is studentenpastor in Leiden, pastor-diaken in de H. Nicolaasparochie in Zoetermeer en redactielid van Open Deur.

Wellicht ook interessant

Nieuwe boeken